Noot Van De redactie: Duane Elgins Boek Choosing Earth Projecteert Een Halve Eeuw Vooruit in De Toekomst Om Onze Wereld Te Verkennen in Een Tijd Va

door middel van luxe om de essentie te onthullen. De verschuiving van een cultuur van "wensen" naar een cultuur van "behoeften" vertegenwoordigt een indringende en belangrijke verandering. Consumptiemaatschappijen zoals de VS zullen worden gevraagd hun grondstoffenverbruik met ongeveer 75% te verminderen. Hoewel deze uitdaging enorm is, zou de beloning nog groter kunnen zijn. De materiële kant van het leven kan lichter, minder belastend en gemakkelijker worden, terwijl de immateriële kant van het leven wakkerder, levendiger en expressiever wordt. Om materiële beperkingen te compenseren, zullen mensen betekenisvollere vriendschappen onderhouden, eenvoudige maaltijden delen, meer tijd in de natuur doorbrengen, muziek maken, kunst beoefenen, hun innerlijke leven ontwikkelen, en meer.

Ik hoor mensen vaak zeggen dat technologie ons ofwel zal redden, ofwel tot slaaf zal maken. Technologie is niet inherent slecht, het is een hulpmiddel. De vraag is of deze hulpmiddelen voldoende zijn om ons te redden van onze overconsumptie van de aarde. Anders gezegd: als de uitdaging voor de toekomst van de mensheid is om op te groeien en de vroege volwassenheid als soort te bereiken, zullen meer hulpmiddelen dan de sleutel zijn om dat mogelijk te maken? Zullen materiële hulpmiddelen een effectief substituut zijn voor een grotere psychologische en spirituele volwassenheid? Het lijkt mij dat we onze hulpmiddelen moeten combineren met een hoger niveau van bewustzijn en volwassenheid. Technologie alleen zal ons niet redden. Het is ook het menselijk hart en bewustzijn dat moet groeien. Een groot deel van het probleem is de aanname dat, omdat technologie ons tot hier heeft gebracht, ze ons naar de verre toekomst zullen brengen. Toch erkent de overgangsrite die we nu ondergaan dat we hier zijn om ons bewustzijn en onze ervaring van levendigheid te laten groeien – en dat is grotendeels een "inside job". Technologie kan dit leren niet vervangen. Daarmee wil ik het belang van technologie niet ontkennen; Het gaat er veeleer om dat we inzien hoe belangrijk het is om onze materiële krachten te integreren met hogere niveaus van liefde, wijsheid en doelgerichtheid.

Kosmos | Ik denk dat er iets voor te zeggen valt om onze actieve intelligentie in een aantal van deze technologieën te steken, voordat het te laat is om onze wensen voor die technologieën te herzien.

Duane Elgin | Ik schrijf en spreek al sinds 1978 over het decennium van de jaren 2020. Al meer dan 40 jaar zeg ik dat het decennium van de jaren 2020 cruciaal zal zijn – dat dit het moment is waarop we tegen een evolutionaire muur aanlopen. Met andere woorden, we zullen niet zomaar tegen een "ecologische muur" en materiële grenzen aan onze groei aanlopen. We zullen tegen een "evolutionaire muur" aanlopen waar we onszelf als mens tegenkomen en geconfronteerd worden met fundamentele vragen: In wat voor soort universum leven we? Is het dood of levend? Wie zijn we? Zijn we alleen biologische wezens of zijn we ook wezens met een kosmische dimensie en participatie? Waar gaan we heen? Is materiële evolutie de maatstaf voor onze ontwikkeling of zijn er ook onzichtbare dimensies aan het leven die zich zullen ontvouwen?

"Kiezen voor de Aarde " is geen voorspelling voor de toekomst; het is juist een kans voor collectieve sociale verbeelding. We hebben een keuze. Als we de toekomst die we creëren kunnen herkennen – en die in onze sociale verbeelding kunnen verwezenlijken – kunnen we een alternatief pad voorwaarts kiezen. We kunnen ons richten op een grote transitie, zonder te wachten op een ineenstorting. We kunnen nu beginnen met het planten van de zaden voor die toekomst, voortbouwend op een positieve toekomst die we in onze collectieve verbeelding zien. Het mobiliseren van ons collectieve bewustzijn is onderdeel van ons volwassen worden. Onze vrijheid om de toekomst creatief te visualiseren en vervolgens opnieuw te kiezen, wordt opgeroepen. Om te kiezen voor de Aarde én voor het leven.

Kosmos | Ja. Het is hartverwarmend om te zien dat zovelen al aan de toekomst bouwen zonder te wachten op toestemming, zonder te wachten op de ineenstorting. Degenen die ecodorpen en regeneratieve economieën bouwen, de Transition Town-beweging, de miljoenen kleine initiatieven overal – van gemeenschapstuinen tot complete steden zoals Auroville in India; inspanningen om bossen, dieren en inheemse culturen te behouden en te beschermen. Er zijn momenteel zoveel initiatieven die krachtige voorbeelden zijn van wat we in de toekomst zouden kunnen doen.

Duane Elgin | De mensheid wordt geroepen tot een hogere rol en verantwoordelijkheid voor het leven op deze aarde. Als we onze collectieve verbeelding kunnen wekken, hebben we een veelbelovende toekomst. Als we ons die kunnen voorstellen, kunnen we die creëren. Eerst moeten we ons die voorstellen. Onze tijd vraagt ​​om zowel een gevoel van urgentie als groot geduld. Ik heb al jaren een kort gedicht op mijn computer staan. Het is een zengedicht en het luidt: "Geen enkel zaadje ziet ooit de bloem." We planten zaden met boeken, films, bedrijfsorganisaties, sociale bewegingen, enzovoort, in de hoop dat we ze zullen zien bloeien. Het zenspreekwoord adviseert ons de hoop op te geven dat we de resultaten van onze daden zullen zien. Accepteer dat we de bloei misschien niet zullen zien. De zaden die we nu planten, kunnen lang nadat we verder zijn gegaan, bloeien. Onze taak is nu om visionaire boeren te zijn – en zaden van nieuwe mogelijkheden te planten zonder de verwachting dat we ze zullen zien bloeien.