[Nietypowe przemówienie na zakończenie roku akademickiego spotyka się z owacją na stojąco: mówca na studiach licencjackich w 2012 r. na Uniwersytecie Pensylwanii był nietypowym wyborem dla szkoły Ivy League. Aby przemówić do świeżo upieczonych absolwentów, którzy pragnęli olśniewającej kariery, wybrali mężczyznę, który nigdy w dorosłym życiu nie ubiegał się o pracę. Mężczyznę, który nie pracował za wynagrodzeniem od prawie dekady, a którego samookreśloną misją jest po prostu „wywoływanie uśmiechów na świecie i spokoju w moim sercu”. Ten nietypowy mówca rozpoczął swoje przemówienie od zaskakującej rady. Następnie przedstawił cztery kluczowe spostrzeżenia zaczerpnięte z radykalnej 1000-kilometrowej pieszej pielgrzymki przez wioski Indii. Gdy kończył swoje jedyne w swoim rodzaju przemówienie na zakończenie roku akademickiego, morze studentów w czapkach i togach podniosło się na nogi, by otrzymać owację na stojąco. Poniżej znajduje się pełny zapis przemówienia Nipuna Mehty. --Redaktorzy DailyGood]
Dziękuję moim znakomitym przyjaciołom, prezydent Amy Gutmann, prorektorowi Vincentowi Price'owi i pastorowi Charlesowi Howardowi za zaproszenie mnie do podzielenia się kilkoma refleksjami na temat tej radosnej okazji. To zaszczyt i przywilej móc pogratulować wam -- klasie UPenn z 2012 r.
Teraz każdy z was siedzi na pasie startowym życia, gotowy do startu. Jesteście jednymi z najbardziej utalentowanych, elitarnych i zmotywowanych absolwentów college'ów na świecie – i jesteście niewątpliwie gotowi do lotu. Więc to, co zaraz powiem, może wydawać się trochę szalone. Chcę was namawiać, nie do lotu, ale do – do chodzenia . Cztery lata temu weszliście do tego cudownego laboratorium wyższej edukacji. Dzisiaj, z wysoko uniesionymi głowami, idziecie odebrać swoje dyplomy. Jutro wejdziecie do świata nieskończonych możliwości.
Ale chodzenie, w naszym szybkim świecie, niestety wyszło z łask. Samo słowo „pieszy” jest używane do opisania czegoś zwyczajnego i powszechnego. Jednak chodzenie z zamiarem ma głębokie korzenie. Aborygeńska młodzież Australii wybiera się na spacery jako rytuał przejścia; plemiona indiańskie prowadzą poszukiwania wizji na pustkowiu; w Europie ludzie od wieków chodzą Camino de Santiago, które rozciąga się na całą szerokość Hiszpanii. Tacy pielgrzymi stawiają jedną stopę mocno przed drugą, aby dostosować się do rytmów wszechświata i rytmu własnego serca.
W 2005 roku, po sześciu miesiącach małżeństwa, moja żona i ja postanowiliśmy „podkręcić tempo” i wyruszyć na pieszą pielgrzymkę. W szczytowym momencie naszych wysiłków w ServiceSpace zastanawialiśmy się, czy jesteśmy w stanie odłożyć na bok nasz światowy sukces i szukać wyższych prawd. Czy kiedykolwiek pomyślałeś o czymś, a potem po prostu wiedziałeś, że to musi się wydarzyć? To była jedna z tych rzeczy. Więc sprzedaliśmy wszystkie nasze najważniejsze rzeczy i kupiliśmy bilet w jedną stronę do Indii. Naszym planem było udanie się do aśramu Mahatmy Gandhiego, ponieważ zawsze był dla nas inspiracją, a następnie pieszo na południe. We dwoje zaplanowaliśmy dolara dziennie, głównie na drobne wydatki — co oznaczało, że dla naszego przetrwania musieliśmy całkowicie polegać na życzliwości nieznajomych. Jedliśmy wszystko, co było oferowane i spaliśmy, gdziekolwiek oferowano miejsce.
Muszę jednak powiedzieć, że z takimi pomysłami wiąże się pewne ostrzeżenie: nie próbujcie tego w domu, bo wasz partner może nie być zadowolony z takiego miesiąca miodowego. :-)
Dla nas ten spacer był pielgrzymką — a naszym celem było po prostu znaleźć się w przestrzeni większej niż nasze ego i pozwolić, aby to współczucie prowadziło nas w nieskryptowanych aktach służby po drodze. Czy pozbawieni całkowicie naszej strefy komfortu i przyzwyczajonych tożsamości moglibyśmy nadal „być sobą”? To było nasze wyzwanie.
W ciągu trzech miesięcy przeszliśmy 1000 kilometrów. W tym czasie spotkaliśmy się z najlepszymi i najgorszymi cechami natury ludzkiej – nie tylko w innych, ale także w nas samych .
Niedługo po zakończeniu pielgrzymki mój wujek od niechcenia zadał pytanie za milion dolarów przy stole: „No więc, Nipun, czego nauczyłeś się podczas tego spaceru?” Nie wiedziałem, od czego zacząć. Ale całkiem spontanicznie przyszedł mi do głowy akronim – WALK – który obejmował kluczowe lekcje , których się nauczyliśmy i których nadal uczymy się na nowo, nawet do dziś. Gdy rozpoczynasz kolejną fazę swojej podróży, chcę podzielić się tymi perełkami z nadzieją, że w jakiś mały sposób rozjaśnią one również twoją ścieżkę.
Litera W w WALK oznacza Witness (świadek). Kiedy chodzisz, dosłownie widzisz więcej. Twoje pole widzenia wynosi prawie 180 stopni, w porównaniu do 40 stopni, gdy poruszasz się z prędkością 62 mil na godzinę. Większe prędkości rozmazują nasze widzenie peryferyjne, podczas gdy chodzenie faktycznie poszerza twoje płótno i dramatycznie zmienia obiekty twojej uwagi. Na przykład podczas naszej pielgrzymki codziennie zauważaliśmy wschód słońca i to, jak o zachodzie słońca ptaki zbierały się na małą imprezę. Zamiast dodawać znajomych na Facebooku online, faktycznie nawiązywaliśmy znajomości osobiście, często przy filiżance gorącej „chai”. Życie wokół nas ożyło w nowy sposób.
Tempo chodzenia jest prędkością społeczności. Tam, gdzie duże prędkości ułatwiają separację, wolniejsze tempo daje nam okazję do komunii.
Gdy przemierzaliśmy wiejskie Indie z prędkością kilku mil na godzinę, stało się jasne, jak wiele możemy się nauczyć, po prostu będąc świadkami sposobu życia mieszkańców wsi. Ich cały model mentalny jest inny — mnożenie pragnień zostaje zastąpione podstawowym zaspokajaniem ludzkich potrzeb. Gdy nie jesteś już zajęty proszeniem o coraz więcej rzeczy, po prostu bierzesz to, co jest dane, i dajesz to, co jest zabrane. Życie znów jest proste. Pewien rolnik wyjaśnił nam to w ten sposób: „Nie możesz sprawić, by chmury padały bardziej, nie możesz sprawić, by słońce świeciło mniej. Są po prostu darami natury — bierz je lub odrzucaj”.
Kiedy rzeczy wokół ciebie są postrzegane jako dary, nie są już środkiem do celu; są środkiem i celem. I tak pasterz krów będzie opiekował się swoimi zwierzętami z współczuciem ojca, wiejska kobieta będzie czekać 3 godziny na opóźniony autobus bez śladu złości, dziecko spędzi niezliczone godziny zafascynowane gwiazdami w galaktyce i odnajdując swoje miejsce w rozległym kosmosie.
Mając więc do dyspozycji nowoczesne narzędzia, nie pozwól sobie na bezmyślne przemieszczanie się z punktu A do punktu B autostradami życia; spróbuj przejść się bocznymi drogami świata, gdzie doświadczysz głębokiej, nierozerwalnej więzi ze wszystkimi żywymi istotami.
Litera A w słowie WALK oznacza Accept (Akceptuj). Kiedy tak chodzisz, kładziesz się w dłoni wszechświata i stawiasz czoła jego rzeczywistości. Chodziliśmy w szczycie lata, w bezlitosnych temperaturach przekraczających 120 stopni. Czasami byliśmy głodni, wyczerpani, a nawet sfrustrowani. Nasze ciała tęskniły za tym dodatkowym łykiem wody, kilkoma chwilami w cieniu lub po prostu za tą małą iskierką ludzkiej życzliwości. Wielokrotnie otrzymywaliśmy tę dodatkową porcję, a nasze serca przepełniały się wdzięcznością. Ale czasami zostawaliśmy nagle odrzuceni i musieliśmy wykształcić w sobie zdolność przyjmowania darów ukrytych nawet w najtrudniejszych chwilach.
Pamiętam jeden taki dzień, kiedy zbliżaliśmy się do domu wypoczynkowego wzdłuż jałowej autostrady. Gdy ciężarówki przejeżdżały obok, zobaczyliśmy znak, który informował, że goście są przyjmowani bezpłatnie. „Ach, nasz szczęśliwy dzień”, pomyśleliśmy z zachwytem. Chętnie wszedłem do środka. Mężczyzna za biurkiem podniósł wzrok i ostro zapytał: „Przyszliście zobaczyć świątynię?”. Proste „tak” z moich ust natychmiast zapewniłoby nam pełny posiłek i pokój na noc. Ale nie byłoby to prawdą. Więc zamiast tego powiedziałem: „Cóż, technicznie rzecz biorąc, nie, proszę pana. Jesteśmy na pieszej pielgrzymce, aby stać się lepszymi ludźmi. Ale z przyjemnością odwiedzimy świątynię”. Dość nagle odparł: „Eee, przepraszam, nie możemy cię ugościć”. Coś w jego szorstkiej arogancji wywołało we mnie falę negatywnych emocji. Chciałem w odpowiedzi rzucić jakąś złośliwą uwagę i trzasnąć drzwiami, wychodząc. Zamiast tego trzymałem na wodzy swoje wściekłe ego. W tym stanie fizycznego i psychicznego wyczerpania wydawało się to zadaniem herkulesowym, ale pośród wewnętrznego rozterek odezwał się głos, który kazał mi zaakceptować rzeczywistość tej chwili.
Zaszła we mnie cicha metamorfoza. Pokornie odpuściłem swoje obrony, zaakceptowałem swój los tego dnia i odwróciłem się, by odejść bez słowa. Być może mężczyzna za ladą wyczuł tę zmianę, ponieważ krzyknął właśnie wtedy: „Więc co dokładnie znowu robisz?” Po moim krótkim wyjaśnieniu powiedział: „Słuchaj, nie mogę cię nakarmić ani ugościć, ponieważ zasady są zasadami. Ale są toalety na zapleczu. Możesz spać poza męską toaletą, a twoja żona może spać poza damską toaletą”. Chociaż był miły, jego oferta była jak sól na moje rany. Nie mieliśmy innego wyjścia, jak zaakceptować.
Tego dnia pościliśmy, a tej nocy spaliśmy przy łazienkach. Małe kłamstwo mogłoby zapewnić nam lepszy pokój, ale to nie byłaby pielgrzymka. Kiedy kładłem się spać, mając ścianę oddzielającą mnie od żony, miałem tę piękną, nieproszoną wizję pary wspinającej się na szczyt góry z dwóch różnych stron. W połowie tej trudnej wspinaczki, gdy mężczyzna rozważał poddanie się, mały wróbel przeleciał obok z tą radą: „Nie poddawaj się teraz, przyjacielu. Twoja żona nie może się doczekać, żeby zobaczyć cię na szczycie”. Wspinał się dalej. Kilka dni później, gdy żona znalazła się na skraju poddania się, mały wróbel pojawił się z tą samą wiadomością. Krok po kroku ich miłość podtrzymywała ich podróż aż na szczyt góry. Nawiedzony przez łaskę tej wizji, uroniłem kilka wdzięcznych łez — a ta historia stała się kamieniem probierczym nie tylko w naszym związku, ale także w wielu innych szlachetnych przyjaźniach.
Dlatego zachęcam cię do pielęgnowania równowagi psychicznej i akceptowania wszystkiego, co życie ci przyniesie – gdy to zrobisz, zostaniesz obdarzony wglądem w wewnętrzną przemianę, którą będziesz mógł zachować na zawsze.
Litera L w WALK oznacza Miłość. Im więcej uczyliśmy się od natury i budowaliśmy rodzaj wewnętrznej odporności na zewnętrzne okoliczności, tym bardziej popadaliśmy w nasz naturalny stan – którym było kochanie. W naszym dominującym paradygmacie Hollywood podstępnie zawłaszczyło to słowo, ale miłość, o której tu mówię, to rodzaj miłości, która zna tylko jedno – dawać bez żadnych warunków. Czysto. Bezinteresownie.
Większość z nas wierzy, że aby dawać, najpierw musimy mieć coś do dania. Problem w tym, że kiedy oceniamy to, co mamy, prawie zawsze popełniamy błędy księgowe. Oscar Wilde kiedyś zażartował: „W dzisiejszych czasach ludzie znają cenę wszystkiego, ale nie znają wartości niczego”. Zapomnieliśmy, jak cenić rzeczy bez metki z ceną. Dlatego kiedy docieramy do naszych najwspanialszych darów — takich jak uwaga, wgląd, współczucie — mylimy ich wartość, ponieważ są, cóż, bezcenne.
Podczas naszej pieszej pielgrzymki zauważyliśmy, że ci, którzy mieli najmniej, byli najbardziej przygotowani, by oddać cześć bezcennemu. W miastach ludzie, których spotykaliśmy, zaczynali od niewypowiedzianej ostrożności: „Dlaczego to robisz? Czego ode mnie chcesz?” Z kolei na wsi mieszkańcy wsi prawie zawsze witali nas z otwartą ciekawością, rzucając się prosto w: „Hej kolego, nie wyglądasz na miejscowego. Jaka jest twoja historia?”
Na wsiach twoja wartość nie była oceniana na podstawie twojej wizytówki, sieci zawodowej ani pensji. Ta wrodzona prostota pozwalała im kochać życie i cenić wszystkie jego powiązania.
Bardzo biedni mieszkańcy wsi, którzy nie mogli sobie pozwolić nawet na własne posiłki, często pożyczali jedzenie od sąsiadów, żeby nas nakarmić. Kiedy próbowaliśmy odmówić, po prostu tłumaczyli: „Dla nas gościem jest Bóg. To nasza ofiara dla boskości w tobie, która nas ze sobą łączy”. Jak można było odmówić? Uliczni sprzedawcy często obdarowywali nas warzywami; w bardzo wzruszającym momencie bezręki sprzedawca owoców nalegał kiedyś, żeby dać nam kawałek arbuza. Wszyscy, bez względu na wiek, byli zachwyceni, mogąc nam wskazać drogę, nawet jeśli nie byli tego do końca pewni. :) I nadal pamiętam kobietę, która hojnie dała nam wodę, kiedy byliśmy bardzo spragnieni — tylko po to, żeby później odkryć, że musiała przejść 10 kilometrów o 4 rano, żeby zdobyć to jedno wiadro wody. Ci ludzie wiedzieli, jak dawać, nie dlatego, że mieli dużo, ale dlatego, że wiedzieli, jak kochać życie. Nie potrzebowali żadnego uznania ani zapewnienia, że kiedykolwiek im się zwrócisz, żeby im się odwdzięczyć. Raczej po prostu ufali kręgowi dawania „zapłać dalej”.
Kiedy ożyjesz w ten sposób, zrozumiesz, że prawdziwa hojność nie zaczyna się, gdy masz coś do dania, ale raczej, gdy nie ma w tobie niczego, co próbowałoby wziąć. Więc mam nadzieję, że wszystkie swoje cenne chwile uczynisz wyrazem kochającego życia.
I na koniec, litera K w słowie WALK oznacza Know Thyself (Poznaj Siebie).
Mędrcy od dawna informowali nas, że gdy służymy innym bezwarunkowo, przechodzimy od „ja” do „my” i nawiązujemy głębszą więź z drugim. Ta matryca wzajemnych połączeń pozwala na głęboką jakość spokoju umysłu. Podobnie jak spokojne jezioro niezakłócone falami lub zmarszczkami, jesteśmy wtedy w stanie wyraźnie zobaczyć, kim jesteśmy i jak możemy żyć w głębokiej harmonii z otaczającym nas środowiskiem.
Gdy jedna noga chodzi, druga odpoczywa. Działanie i bycie muszą być w równowadze.
Nasz racjonalny umysł chce słusznie zapewnić postęp, ale nasz intuicyjny umysł również potrzebuje przestrzeni dla tego, co się pojawia, nieznane i niezaplanowane. Działanie jest z pewnością ważne, ale gdy nie jesteśmy świadomi naszego wewnętrznego ekosystemu, tak bardzo angażujemy się w nasze plany i działania, że nie zauważamy narastania mentalnych pozostałości. Z czasem ten nieświadomy wewnętrzny hałas zaczyna zanieczyszczać nasze motywacje, etykę i ducha. Dlatego tak ważne jest uspokojenie umysłu. Melodię można przecież stworzyć tylko za pomocą ciszy między nutami.
Gdy szliśmy — obserwowani, akceptowani, kochani — nasza wizja świata rzeczywiście stawała się jaśniejsza. Ta jasność, paradoksalnie, zacierała nasze wcześniejsze rozróżnienia między mną a nami, wewnętrzną przemianą a wpływem zewnętrznym i egoizmem a bezinteresownością. Były nierozerwalnie ze sobą powiązane. Kiedy biedny rolnik dał mi pomidora na pożegnanie, ze łzami w oczach, czy otrzymywałem, czy dawałem? Kiedy siedziałem godzinami w cichej medytacji, czy korzyść była wyłącznie moja, czy też rozprzestrzeniła się na cały świat? Kiedy podnosiłem stóg siana z głowy starca i niosłem go przez kilometr, czy służę jemu, czy sobie?
Co oznacza, że nie po prostu idź przez życie - rozwijaj się przez życie. Łatwo i kusząco będzie dla ciebie dojść do odruchowych odpowiedzi - ale zamiast tego postaraj się uznać tajemnicę i przyjąć bogate pytania ... pytania, które popychają cię w stronę lepszego zrozumienia tego świata i twojego miejsca w nim.
To jest WALK. A dziś, w tym przełomowym momencie twojego życia, przyszedłeś chodząc i wyjdziesz chodząc. Gdy wkraczasz w świat, który coraz bardziej dąży do przekroczenia prędkości myśli, mam nadzieję, że każdy z was pamięta o znaczeniu podróżowania z prędkością rozwagi. Mam nadzieję, że poświęcicie czas, aby być świadkami naszych wspaniałych powiązań. Że zaakceptujecie piękne dary życia, nawet jeśli nie są ładne, że będziecie praktykować bezinteresowną miłość i dążyć do poznania swojej najgłębszej natury.
Chcę zakończyć historią o moim pradziadku. Był człowiekiem o niewielkim majątku, który mimo to potrafił dawać każdego dnia swojego życia. Każdego ranka miał rytuał wychodzenia na spacer — i podczas spaceru pilnie karmił mrowiska wzdłuż swojej ścieżki małymi szczyptami mąki pszennej. To jest akt mikrohojności tak mały, że może wydawać się zupełnie nieistotny w wielkim schemacie wszechświata. Jakie to ma znaczenie? Ma znaczenie, ponieważ zmieniło go wewnętrznie. A dobroć mojego pradziadka ukształtowała światopogląd moich dziadków, którzy z kolei wpłynęli na świat swoich dzieci — moich rodziców. Dziś tych mrówek i mrowisk nie ma, ale duch mojego pradziadka jest bardzo mocno osadzony we wszystkich moich czynach i ich przyszłych falach. To właśnie te małe, często niewidoczne akty wewnętrznej transformacji kształtują istotę naszego bytu i wyginają łuk naszego wspólnego przeznaczenia.
Podczas Twojego spaceru, dziś i zawsze, życzę Ci oczu, które zobaczą mrowiska i serca, które z radością je nakarmi.
Niech cię błogosławią. Zmień siebie – zmień świat.
COMMUNITY REFLECTIONS
SHARE YOUR REFLECTION
100 PAST RESPONSES
Thank you for sharing this. May God bless you both.
Wow, amazing, simply amazing talk...you just kept me glued to this narrative as though I was hearing you live, Nipun. Your name is befitting you. It is always about how you can decipher a thought in simple yet effective way so that the recipient of the thought could not only grasp but also transmit it forward. You did that to me. I will never forget the expansion and meaning of the acronym W-A-L-K and would always get reminded whenever I walk. Wishing you all the best in your WALK of life. God bless.
Beautiful article, it was worth reading
Amazing article... When one foot walks, the other rests.I`ll take this forever!
Amazing story. Reminds me of Nanak ji. Sat naam wage guru. We need crazy people like you in this world to make it better, loving and acceptable.
This was a true gift today. An affirmation of thoughts I was pondering just this morning. On my way into work (driving, sadly rather than walking - but at a leisurely pace through a parkway, foregoing the freeway) I was thinking about walking and those that walk for a purpose such as Nipun and his wife, although at the time I was thinking of another walker's story I had just read. I thought of all the books I've read about others' pilgrimages and how my little hikes reveal to me in small ways what others learn on their longer journeys. It came to my mind that if I had the opportunity and time to walk one of these long walks, the Camino, the APT, the PCT, and IAT, I wouldn't be doing it to write a book or to change the world, but I could expect it to change my world vision. If we change our vision, such as Nipun requests, we do change the world, though, don't we?
Amazing speech nipun. It has been amazing knowing about you. It is really shaking selfish and insecure person in me and temping me to start giving - in whatever small way until it becomes a habit. Thanks for showing new way of living.
This is the most insightful and inspirational speech about the adventure of their pilgrimage in India and the lessons learned during this journey. Thank you very much for sharing with all of us.
I will always remember these four key words - Witness, Accept, Love and Know thyself. These four words are like mantra to me to remember and practice all through our day to remind myself about Nipun's insights.
Thank you.
very inspiring and thought provoking article, feel pleaure to read this .:)
Truly inspirational. However, temper your kindness with pragmatism. Feeding wheat flour to ants may be an act of micro kindness but don't try that with snakes. When bit by a cobra, most you can do is to follow the 'A' in the WALK model before turning blue.
Thanks to Nepun Mehta for enlivining each of our life's and sharing your thought with us..........it has greatly moved me and changed my life.....
i was lead here again by the new grad speech .. one of my favorite reads ever still HUGS
I feel myself blessed to read this beautiful article. Though i have read it a lot of times, each time i read it , i learn something new. Thank You :) Its one of the most amazing blogs i have read.
Thanks a lot for sharing.:)
Awe-inspiring and awesome article!!!
Thank you I will carry these thoughts on my daily walks
Nothing new in this article or speech. Its like remaking the older version of a film BUDHA back. Its becoming a fashion for the so called elite saying, " I'm also experienced the suffers". The speaker doesn't know what the real life means so its make him some difference. In B.C Gowtham Budha changed himself from a 4(WALK) incidents.
Modern education system doesn't teach for the mind growing process its only teaching for the industrial market driven process.
Nipun, Both of you are doing greatest job and very few people are devotee like both of you. Both of you have started your journey of SEVA at very young age. Thank you very much for explaining very true meaning of WALK. May God bless you for your long journey for betterment of the people around the globe.
Very productive
Day after day I become more and more certain that there is already enough wisdom out there to make us live a fulfilled and immensely happy life! :) It always boils down to the same: Be mindful, be grateful... Truly BE! And then, when you have yourself sorted out completelly, you realise that it is not about you anymore.
If you analyse the article, or any other inspiring one, you will find that all the takeaway points
can be pretty much fitted in 3-4 categories on the sorts of "mindfulness" "gratitude (take everything as a gift)" etc.). There are lots written about this (From philosophy (I am quite stoic myself :P), to modern works like the book "Flow"... Endless quotes and frameworks (Benjamin Franklin's 13 virtues) etc.) Anyway, my point? We have the information! Please let's DO something about all this! There is NO justification for any of us not being fulfilled and happy. :) Let me leave you with a powerful quote on a new comment to illustrate gratitude. Don't be scared about the religious feeling it has... ignore that if you please... just take the main point, the one of gratitude:
Heaven is available to the Muslim and Jew, even to Catholic… heaven is even available to atheist… but often the atheist does not find heaven because the atheist is full of conflict, full of
pushing away. Religions are important… religions are beliefs systems that get people to faith, but faith, faith is trust in life... trust in that anything life brings you is a gift... even when it seems like it is a pile of crap. If you can trust that everything life brings you is a gift, even when it seems as though is darkness and adversity, then you will trust that even death is a gift, because after all... what does life bring everybody eventually but death... and if you can trust that even death is a gift... then surely... you will go to heaven. If you can trust that everything life brings you is a gift... if you can really chose to have faith... then you remove your heart from anxiety, from stress, form conflict... and you replace it with peace, creativity and acceptance... then you have found heaven on earth. (Brother David Steindl Rast )
Compare with a quote from your article "When the things around you are seen as gifts, they are no longer a means to an end; they are the means and the end"
Similar right? We have it sorted! Let’s do something about it!
Antonio
[Hide Full Comment]@antoniogbo
still Re-reading. Kudos Nipun for enlivening others.
GREAT........INSPIRING........ my husband introduced this to me and what....enjoyed getting shaken up.....very thought provoking.
Respected Sir,
I wish I could walk like Budhaa,Shankaracharya, SRI Gandhiji, SWAMI Vivekanandji , ACHARYA Tulsidasji or like you with an empty hand.
A courageous advanture for a person like uou.
WITH REGARDS-gdshah
Some people are brave ~ courageous ~ blissful. Nipun is among those and they pull others and show the way that generosity is possible and not linked to the wealth you own.
Really blessed after reading it and wish many will get blessed and not just inspired.
Thanks ...Gopal
This highlights the depth of simplicity. We have things so backwards.
This has been in my mind for over a month and finally I blogged on it. http://everydaygeeta.blogsp....
Thoughtful and inspiring are the words that come to mind. Thank You.
I loved this piece very true especially when he says
make it a point, instead, to acknowledge mystery and welcome rich questions ... questions that nudge you towards a greater understanding of this world and your place in it.
many of us do not know our place in this universe feeling that we are minute hence dont care less
brilliant and thoughtprovoking even at my seventies. This is what our ancestors did walking from Kanyakumari to badrinath in the himalayas and had this ennobling experience
narasimhan
Very beautiful speech that reminded me to take life easy and embrace it. I received clarity on my confusion regarding, "Accepting what is given vs Need to grow" Thank you for that. My eyes welled up in tears for the act of giving water by the lady who walked for 10 KMs to fetch water. The importance of silence was beautifully expressed in the line: "A melody, after all, can onle created with the silence in between the notes.
Am blessed to know you, Nipun, and call you a friend. Many bows...Marsha
Such profound advice can only come from a heart and mind of one who has experienced the richness of life way beyond the rat race and aggressiveness found in this materialistic world! I hope the Class of 2012 of UPENN are indeed moved to follow it!!
It is simple yet soo deep! Thank you for motivationg the future generations!
Truly inspiring. A fantastic piece, every single word coming out of deep experiences.
It tells us again the the real India lives in our villages. It reminds all of us that we can be happy by simply loving, giving, being kind, accepting life as it unfolds, and always look within.
The best line was perhaps, do not go through life, grow through life.
Hats off to Nipun and his wife.
We pray to our beloved AMMA to shower Her blessings to both of them, and pray for all success in all their endeavours.
It is absolutely beautiful, had tears of 'love' in my eyes-----
Veena Kapoor
Truly inspiring..
thanks i wont fly i will walk
Amazing article!!an eye opener to most of us who have have not realised the art of submitting,giving,receiving,unconditionally.
Just a couple of questions (without malice)...did Mr Mehta wing his way back to the safety and comfort of the US after his walk? Second, he has not written his wife's name or how she reacted to the walk. (or, are we supposed to know her only as his wife, and nothing else)?
very inspiring indeed . an eye opener for me . thanks for sharing your thoughts & experiences
Excellent work Nipun,
It proves your name............one who is Nipun in enjoying life. May God bless you to inspire people.
( Nipun can be translated as Kushal............but not very exact)
One word sums it up - Brilliant. You are a true change agent Nipun and the world desperately needs people like you to bring about spiritual transformation and peace. What a touching and inspiring experience and so beautifully articulated. I sincerely hope and pray that our politicians draw a leaf from your chapter.(wishful thinking perhaps but nonetheless)... Kudos and a big thank you for this wonderful article...
This is so enlightening
Nipun what an amazing and an inspiring message to the young generation,it has deeply touched me.
As a speech, it is touching ! However is it suitable to the audience- I would say- NO.
The young graduates who has spent their hard earned saving to be graduate - and we are teaching them not to be ambitious but be contented , not aggressive but considerate, not game changer but game player- this sounds alright after you have lived life, understood and experienced its invincibility-but not to the young graduate whom we need to encourage to go and conquer the world...
While I salute Nipuns' selflessness, his sagely advice, I strongly disagree to his teaching these to the young guys and sucking out their enthusiasm for the life yet to start.
Truly inspiring. Realised what enormous wealth I have -my mind and the ability to walk. It is absolutely fantastic that a person can have such a clear thinking while delivering a speech! Blessed are those who had the opportunity to hear / read these wonderful thoughts.
CK Chandrasekharan
What a beautiful speech! My friend Asheesh shared this with me, and I am so glad I read it. Truly an inspiration for me in my life. I recently had the honor of delivering the student keynote speech at my own MBA graduation from the Penn State Smeal College of Business, and it was centered on a story of walking as well. (If you are interested, here is the link: http://slidesha.re/KQzLRl)
You have shown the wisdom and beauty of accepting the only pace that you can take for a journey that cannot be run. Thank you!
Feed the ants. Don't just go thru life, Grow thru life. W.A.L.K. Thank you for sharing this meditation.
Amazing.....its most important to be "grounded"......bravo !
It is highly motivating. This made to ponder the inner and come out with peaceful state of mind.
Ajayakumar.P
Wow, I like the way speaker's experience is brought out. An encouraging speech!!!
wonderful!
There is much to be learned by merely breathing into the Spirit we all have within our hearts and asking to be lead. Of ourselves we can accomplish nothing. But, letting go of past and future and following that inner voice's words, directions, and feelings will lead you to insights that our hard to believe. Try it. Breath deeply within the heart and say: Of myself I can do nothing. Please guide me, give me your words, thoughts and feelings. Then without trying of thinking, just listen and follow the guidance. It seems to be leading you nowhere but trust and you will find what seems impossible.
That was an amazing speech Nipun! I always love hearing tidbits about your pilgrimmage and the wisdom in your words helps me to remember that I need to stop and enjoy my surroundings. Hope you and the wife are doing well :)
I agree that this is a fantastic article, would love to have been there to hear it in person.
I think everyone can be guilty sometimes of not taking time out to appreciate the wonderful things that fill our world, and more often or not the most simplest of things.
If we all change the way we treat ourselves and the world, eventually every person on this planet would become the happy and content person they seek to be.
Very ennobling speech. One is reminded of the Venerable Sage of Kanchi (Paramacharya) who followed the illustrious path of Adi Sankara in a walkng pilgrimage across India. He too wished to witness the nobility of the people of our countryside, who have so much to teach us. He in turn also blessed them with his compassion to help them face the harsh realities of life.
Very inspiring... Very Touching..
It is very inspiring and thought provoking.....You are truly blessed to experience thing that you only read in books. Your stupendous desire to experience the greatness of simple things in life this way is truly amazing.
That was really amazing talk. Took me a while to read it line by line but really mind blowing and inspiring.
Another comment disappeared before I replied. Well, I can't say what hurt the feelings of the Asian Culture is true or directed to them. It was meant for a short time punishments to the woman, thief and money launderer in a swift way as words and sentences would tell authorities---what?
Second reason, was to return the money to the needy beneficiaries or to the careless donors.
That is why I sympathize for looking someone who demonize a certain community who had no stakes with me. I was fool for that.
Hats off to you, Mr. Mehta! The article is simply Awesome! Thanks so much for sharing.
Beautiful. Mt Gandhi discovered. True india is found. Wish our Political leaders in India read and learn to WALK.
Thank you too.
This has come at an intersection in my life, today is the beginning of a new walk for me. Thank you
That was so beautiful. In this world when goodness is viewed sceptically ( read secret agenda), this was an endorsement on being human.
Heartwarming!! Thank you for sharing the joy and spreading the message.
W-A-L-K= witness always, like a kid
Let us walk and even own it...just need how-easiest way of making it heaven.
Fantastic article , written with utmost sincerity and honesty; two items which are becoming rarer and rarer every day in the rat race for materialistic progress and so called achievements!! An open look in to the broader throbbing world and trying to live in it with true participation can make us all Walk Taller literally and make this earth itself a heaven. Humility, compassion, optimism and belief in self and utmost modesty ; all these shine like gems in this article. I am made aware now, that I lack these and I bow my head and thank you immensely for firing my imagination with this spark to help me become a humble human being with a better heart and to lead a purposeful life. Thanks once again
Very inspiring article. Next time i take my morning walk i will remember what walk means.
I am delighted to have read the passage on W-A-L-K. I am deeply touched
Humbling !!!
Thank you too. truth is only thing I can offer...name a topic you would like.
Thank you for sharing......the world's desperate for the truth!
AMAZING !! INSPIRATIONAL !! SIMPLY GREAT !!
Well, projects are as many as stars. If people looking innocent don't appreciate then there they are. Because the work is about compassion and grounded is nature
Truly humbling and intensely inspirational!
You have epitomized the essence of our ethos and underpinned the importance of staying sanely and steadily grounded.
Thank you for shared wisdom
Thank you for sharing your story, experience and learning.
wish i had heard this talk when i graduated!! in deep gratitude for this talk...
Awesome
,it sums up what it is to be a loving christen.It is simply Christ's teachings no matter what your faith is. this should always be a reminder what life is meant to be,should we at times forget.
I walked many times and enjoyed travels but mine were planned unlike the couple.
I remember visiting my brother who is legsless and back the bus punctured one of its legs. I and two others went into the forest to see what it hosts. We came back to only find the bus left us. We walked about 4 hours in Masaai highlands and unlike other other communities, Masaai have a strict culture. We needed water badly and it already got dark. Only costume and leaves on my head and thighs, I got close to where they were celebrating on firewoods. Their leader who held a flame on his hand was impressed and I called my friends who were nearby. We were given water and milk. I don't costumes but my need of water forced me. So I learned cultures are very different where ties on some cultures are disguised. I also learned if one lives in slums he should look a slumdog like I am now. I can tomorrow be an urban dog. My experience on different cultures strengthened my ability of Human Engineering.
Though I believe I mastered Africans' way of life, I tried to see how westerners can be comforted. Some town tourists didn't return greetings as as they kept distance looking wary, so I thought I was discomforting them. I still feel that it would be great to meet one and impress. And Change is worked out. One student I once influenced his education promised me something very great 2days ago. So, I can tell priceless tags are sometimes greater than priced items. Though my facial outwards are not very interesting for first time am really honest. When I saw most people corrupted, crimed, harmful and non-punished I thought resorting and later re-correcting. Resorting for important celestial and earth change should not damage my name to open websites, social pages, create awareness against terrorism and improve social understandings which will lead religion and culture tolerance among all. Best known to adults or wise people am not doing all these things to clean my name from previous cases or because of way out of poverty. I may have made some statements telling people "here is the cash key" I may say that because of many reasons for:
1. Some people get motivations only when money involves.
2.Some people only respect when money is talked.
3.People's attentions can be gained
4.people will be productive and supportive.
Well, for me and my NGO which is the core of the changes need funds as the only way of achieving simplest change to set off. Imagine pals, I am to build a website from my store and countless people spread rumors against me saying I am an agent of Non-muslims where these accusations alone can be not only deadly but also assassinations. Still even didn't receive a penny and fewer people who would back me in case are to disbelieve me. You can then see how brave I am to disregard them and move forward. I need backings and change is here sirs and madams. This is Noor saying some truth out to wise men and women.
[Hide Full Comment]Very inspiring speech, with a great vision , the facts were simple yet thought provoking,
Hope to meet this lovely couple sometime in my life
Chandra Natarajan
Thanks
what a gift to the graduates! Bless you both.
Thank you. It is beautiful.
I've not read something as amazing as this in a long long time...u've deeply touched my heart & my sensibilities & given me new eyes with which to see the world....i salute u for having the courage to do what u wanted to & not give in to the monotony & average-ness of this materialistic world which frowns on everything new...but ur convictions have given me new hope that life can be lead from the heart....thankx again
Nipun. It is with the humble-est spirit, to thank you for your joy in sharing all that binds us together. Peace.
Dear Nipun
Thanks for sharing
Thank you Nipun, for continuing to be an inspiration, for truly making a difference in the world one step at a time, one being at a time, and in the ripples who knows how many are touched. My heart is full with gratitude at knowing you and Guri -
"It is precisely these small, often invisible, acts of inner transformation that mold the stuff of our being, and bend the arc of our shared destiny." What a beautiful commencement address. Thank you :)
thank you my friend. i'm glad to be at "one".
Thank you for sharing, inspiring and being the change. :) beautiful and touching to the soul.
Absolutely marvellous!Sets you thinking and change direction.
Deeply moving!
Very beautiful. Namaste--Peace, Love, Connection to All.
Nippun, thank you so much for posting this and sharing your journey. The Daily Good keeps me grounded, like a kite with a steady hand guiding it through the air.
Blessings, Nipun.
In 1970-71 my husband and I took a trip from Spain to India. Although we did not walk we travelled slowly getting to know the people and we were regularly invited and treated well by almost everyone. The experience changed my entire world view as I saw how some people could uncomplainingly make something out of nothing; in contrast to the attitudes of my fellow countrymen (US).
Wow.. It takes lot of courage to WALK, but the love that has filled in you couple is so true and pure.
I wish Both of you keep growing with your years together.
Thank You for being so true and kind...)
Every word is so grounded and so beautiful.