[Alışılmadık Mezuniyet Konuşması Ayakta Alkışlandı: Pennsylvania Üniversitesi'ndeki 2012 Lisans konuşmacısı, Ivy League bir okul için alışılmadık bir seçimdi. Göz kamaştırıcı kariyerler hedefleyen yeni mezunlarına hitap etmek için yetişkin hayatında hiç iş başvurusunda bulunmamış bir adamı seçtiler. Yaklaşık on yıldır ücretli olarak çalışmamış ve kendi kendine ifade ettiği misyonu sadece "dünyaya gülümsemeler ve kalbime dinginlik getirmek" olan bir adam. Bu radar dışı konuşmacı konuşmasına çarpıcı bir tavsiyeyle başladı. Hindistan köylerinde radikal bir 1000 km'lik yürüyüş haccından elde edilen dört önemli içgörüyle devam etti. Eşsiz Mezuniyet Günü konuşmasını kapatırken, kep ve cübbeli öğrenciler ayakta alkışlamak için ayağa kalktı. Aşağıda Nipun Mehta'nın konuşmasının tam metni yer almaktadır. --DailyGood Editörleri]
Bu neşeli vesileyle birkaç düşüncemi paylaşmam için beni davet eden seçkin dostlarım Başkan Amy Gutmann, Provost Vincent Price ve Rahip Charles Howard'a teşekkür ederim. Sizi tebrik etmek benim için bir onur ve ayrıcalıktır -- UPenn'in 2012 sınıfı.
Şu anda her biriniz kalkışa hazır bir şekilde hayat pistinde oturuyorsunuz. Sizler dünyanın en yetenekli, seçkin ve azimli üniversite mezunlarındansınız ve şüphesiz uçmaya hazırsınız. Bu yüzden şimdi söyleyeceklerim biraz çılgınca gelebilir. Sizi uçmaya değil, yürümeye teşvik etmek istiyorum. Dört yıl önce, bu muhteşem yüksek öğrenim laboratuvarına girdiniz. Bugün, başınız dik, diplomalarınızı almak için yürüyorsunuz. Yarın, sonsuz olasılıklar dünyasına gireceksiniz.
Ancak, yüksek hızlı dünyamızda yürümek ne yazık ki gözden düştü. "Yaya" kelimesi sıradan ve sıradan bir şeyi tanımlamak için kullanılır. Yine de, amaçlı yürümenin derin kökleri vardır. Avustralya'nın yerli gençleri bir geçiş ayini olarak yürüyüşlere çıkar; Yerli Amerikan kabileleri vahşi doğada vizyon arayışları yürütür; Avrupa'da, yüzyıllardır, insanlar İspanya'nın genişliğine yayılan Camino de Santiago'yu yürümüştür. Bu tür hacılar, evrenin ritmine ve kendi kalplerinin ritmine ayak uydurmak için bir ayağını diğerinin önüne sıkıca koyarlar.
2005'te, evliliğimizin altıncı ayında, eşim ve ben kendimizi "bir adım öteye" taşımaya ve bir hac yolculuğuna çıkmaya karar verdik. ServiceSpace ile çabalarımızın zirvesindeyken, dünyevi başarılarımızı bir kenara bırakıp daha yüksek gerçekleri arama kapasitemiz olup olmadığını merak ettik. Hiç bir şey düşündünüz ve sonra bunun gerçekleşmesi gerektiğini anladınız mı? Bu da böyle bir şeydi. Bu yüzden tüm önemli eşyalarımızı sattık ve Hindistan'a tek yönlü bir bilet aldık. Planımız, her zaman bizim için bir ilham kaynağı olan Mahatma Gandhi'nin aşramına gitmek ve ardından güneye yürümekti. İkimiz arasında, çoğunlukla tesadüfi masraflar için günde bir dolar bütçe ayırdık -- bu da hayatta kalmamız için tamamen yabancıların nezaketine güvenmemiz gerektiği anlamına geliyordu. Sunulan her yemeği yiyor ve sunulan her yerde uyuyorduk.
Şunu da söylemeliyim ki, bu tür fikirler bir uyarıyla birlikte gelir: Bunu evde denemeyin , çünkü eşiniz bu tür bir balayını pek hoş karşılamayabilir. :-)
Bizim için bu yürüyüş bir hac yolculuğuydu ve amacımız sadece egolarımızdan daha büyük bir alanda olmak ve bu şefkatin yol boyunca senaryosuz hizmet eylemlerinde bize rehberlik etmesine izin vermekti. Konfor alanımızdan ve alışılmış kimliklerimizden tamamen sıyrılmışken, hala "gerçekçi kalabilir miydik"? Bizim meydan okumamız buydu.
Üç ay boyunca 1000 kilometre yürüdük. Bu süre zarfında, insan doğasının en iyi ve en kötü yanlarıyla karşılaştık -- sadece başkalarında değil, aynı zamanda kendi içimizde de.
Hac yolculuğumuzu bitirdikten kısa bir süre sonra, amcam yemek masasında milyon dolarlık soruyu sordu: "Peki, Nipun, bu yürüyüşten ne öğrendin?" Nereden başlayacağımı bilmiyordum. Fakat oldukça spontan bir şekilde aklıma bir kısaltma geldi --WALK -- ve bu, öğrendiğimiz ve bugün bile yeniden öğrenmeye devam ettiğimiz temel dersleri kapsıyordu. Yolculuğunuzun bir sonraki aşamasına başladığınızda, bu cevherleri sizinle paylaşmak istiyorum, umarım sizin yolunuzu da küçük bir şekilde aydınlatır.
WALK'taki W, Witness'ı (Tanık) temsil eder. Yürüdüğünüzde, kelimenin tam anlamıyla daha fazlasını görürsünüz. Görüş alanınız, 62 mil hızla seyahat ettiğinizde 40 derecelik görüş alanınıza kıyasla neredeyse 180 derecedir. Daha yüksek hızlar çevresel görüşümüzü bulanıklaştırırken, yürüyüş aslında tuvalinizi genişletir ve dikkatinizin nesnelerini önemli ölçüde değiştirir. Örneğin, hac yolculuğumuzda, her gün gün doğumunu ve gün batımında kuşların kendi küçük partileri için nasıl bir araya geldiklerini fark ederdik. Çevrimiçi Facebook arkadaşları eklemek yerine, aslında şahsen arkadaş ediniyorduk, genellikle bir fincan sıcak "çay" eşliğinde. Etrafımızdaki hayat yeni bir şekilde canlandı .
Yürüme hızı, topluluğun hızıdır. Yüksek hızlar ayrılığı kolaylaştırırken, daha yavaş bir hız bize iletişim kurma fırsatı sunar.
Saatte birkaç mil hızla kırsal Hindistan'ı geçerken, köylülerin yaşam tarzına tanıklık ederek ne kadar çok şey öğrenebileceğimiz açıkça ortaya çıktı. Tüm zihinsel modelleri farklıdır -- isteklerin çoğalması, insan ihtiyaçlarının temel tatminiyle yer değiştirir. Artık daha fazla ve daha fazla şey istemekle meşgul olmadığınızda; o zaman sadece verileni alır ve alınanı verirsiniz. Hayat tekrar basittir. Bir çiftçi bunu bize şu şekilde açıklamıştı: "Bulutların daha fazla yağmur yağdırmasını sağlayamazsınız, güneşin daha az parlamasını sağlayamazsınız. Bunlar sadece doğanın armağanlarıdır -- alın ya da bırakın."
Etrafınızdaki şeyler hediye olarak görüldüğünde, artık bir amaca ulaşma aracı olmaktan çıkarlar; onlar hem araç hem de amaçtır. Ve böylece bir çoban hayvanlarına bir babanın şefkatiyle bakar, bir köy kadını gecikmiş bir otobüs için 3 saat bekler, bir çocuk galaksideki yıldızlara hayran kalır ve uçsuz bucaksız kozmostaki yerini bulmaya çalışır.
Öyleyse, günümüzün modern araçları elinizin altındayken, hayatın otoyollarında A noktasından B noktasına farkında olmadan uçup gitmeyin; dünyanın arka yollarında yürümeye çalışın; orada tüm canlılarla son derece iç içe geçmiş bir bağlantıya tanık olacaksınız.
WALK'taki A, Accept'i (Kabul Et) temsil eder. Bu şekilde yürürken, kendinizi evrenin avucuna koyarsınız ve gerçekleriyle yüzleşirsiniz. Yazın zirvesinde, 120 derecenin üzerinde seyreden acımasız sıcaklıklarda yürüdük. Bazen açtık, bitkindik ve hatta hayal kırıklığına uğramıştık. Vücudumuz sadece o ekstra su içmek, gölgede birkaç dakika daha geçirmek veya sadece o küçük insanlık nezaketi kıvılcımı için ağrıyordu. Çoğu zaman o ekstra şeyi aldık ve kalplerimiz minnettarlıkla dolup taştı. Ancak bazen aniden reddedildik ve en zorlu anlarda bile saklı olan hediyeleri kabul etme kapasitesini geliştirmek zorunda kaldık.
Böyle bir günü hatırlıyorum, çorak bir otoyolda bir dinlenme evine yaklaşıyorduk. Ağır kamyonlar vızıldayarak geçerken, misafirlerin ücretsiz ağırlandığını duyuran bir tabela gördük. "Ah, şanslı günümüz," diye düşündük sevinçle. Hevesle içeri girdim. Masanın arkasındaki adam başını kaldırıp sert bir şekilde sordu, "Tapınağı görmeye mi geldiniz?" Dudaklarımdan çıkan basit bir evet, bize anında tam bir yemek ve gece için bir oda bahşedecekti. Ama gerçek bu olmayacaktı. Bu yüzden bunun yerine, "Teknik olarak hayır efendim. Daha iyi insanlar olmak için yürüyen bir hac yolculuğundayız. Ama tapınağı ziyaret etmekten mutluluk duyarız," dedim. Oldukça ani bir şekilde, "Şey, üzgünüm, sizi ağırlayamayız," diye karşılık verdi. Kısa ve öz küstahlığındaki bir şey bir dizi olumsuz duyguyu tetikledi. Karşılığında alaycı bir yorum yapmak ve çıkarken kapıyı çarpmak istedim. Bunun yerine, öfkeli egomu kontrol altında tuttum. O fiziksel ve zihinsel yorgunluk hali içinde, bunun Herkül'ün yaptığı bir iş gibi geldiğini hissettim; ama içimdeki karmaşanın içinden bir ses yüzeye çıktı ve bana bu anın gerçekliğini kabul etmemi söyledi.
İçimde sessiz bir başkalaşım oldu. Alçakgönüllülükle savunmalarımı bıraktım, o günkü kaderimi kabullendim ve mırıldanmadan ayrılmak üzere döndüm. Belki de tezgahın arkasındaki adam bendeki bu değişimi hissetmişti, çünkü tam o sırada bağırdı, "Peki sen yine tam olarak ne yapıyorsun?" Kısa açıklamamın ardından, "Bak, seni besleyemem veya ağırlayamam, çünkü kurallar kuraldır. Ama arkada tuvaletler var. Sen erkekler tuvaletinin dışında uyuyabilirsin ve karın da kadınlar tuvaletinin dışında uyuyabilir." Nazik olmasına rağmen, teklifi yaralarıma tuz basmış gibi hissettim. Kabul etmekten başka seçeneğimiz yoktu.
O gün oruç tuttuk ve o gece tuvaletlerin yanında uyuduk. Küçük bir yalan bize bir terfi satın alabilirdi, ama bu bir hac yolculuğu olmazdı. Eşimle beni ayıran bir duvarla uyurken, iki farklı taraftan bir dağın tepesine tırmanan bir çiftin güzel, davetsiz vizyonunu gördüm. Bu zorlu tırmanışın ortasında, adam pes etmeyi düşünürken, küçük bir serçe şu öğüdü vererek uçup gitti: "Şimdi pes etme, dostum. Karın seni zirvede görmek için can atıyor." Adam tırmanmaya devam etti. Birkaç gün sonra, karısı kendini pes etmenin eşiğinde bulduğunda, küçük serçe aynı mesajla ortaya çıktı. Adım adım, aşkları dağın tepesine kadar olan yolculuklarını sürdürdü. Bu vizyonun zamanında gelen lütfuyla ziyaret edildim, birkaç minnettar gözyaşı döktüm -- ve bu hikaye sadece ilişkimizde değil, aynı zamanda birçok asil dostlukta da bir mihenk taşı oldu.
Bu yüzden sizleri sükunetinizi geliştirmeye ve hayatın kucağınıza attığı her şeyi kabul etmeye teşvik ediyorum. Bunu yaptığınızda, sonsuza dek koruyacağınız içsel bir dönüşümün içgörüsüne kavuşacaksınız.
WALK'taki L harfi Sevgi anlamına gelir. Doğadan ne kadar çok şey öğrenirsek ve dış koşullara karşı bir tür içsel dayanıklılık inşa ettikçe, doğal halimize -- yani sevgi dolu olmaya -- o kadar çok düştük. Egemen paradigmamızda, Hollywood bu kelimeyi sinsice benimsedi, ancak burada bahsettiğim sevgi, yalnızca bir şeyi bilen türden bir sevgidir -- hiçbir koşul olmadan vermek. Safça. Özverili bir şekilde.
Çoğumuz vermek için önce verecek bir şeyimiz olması gerektiğine inanırız. Bununla ilgili sorun, sahip olduklarımızı değerlendirirken neredeyse her zaman muhasebe hataları yapmamızdır. Oscar Wilde bir keresinde şöyle demişti: "Günümüzde insanlar her şeyin fiyatını biliyor, ama hiçbir şeyin değerini bilmiyor." Bir fiyat etiketi olmadan şeyleri nasıl değerlendireceğimizi unuttuk. Bu nedenle, en bol armağanlarımıza geldiğimizde - dikkat, içgörü, şefkat gibi - değerlerini karıştırıyoruz çünkü onlar, paha biçilemez.
Yürüyüş haccımızda, en az şeye sahip olanların paha biçilemezi onurlandırmaya en hazır olanlar olduğunu fark ettik. Kentsel şehirlerde karşılaştığımız insanlar dile getirilmeyen bir tedirginlikle başladı: "Bunu neden yapıyorsun? Benden ne istiyorsun?" Öte yandan kırsalda , köylüler bizi hemen hemen her zaman açık yürekli bir merakla karşıladılar ve doğrudan şu soruyu sordular: "Hey dostum, yerel görünmüyorsun. Hikayen ne?"
Köylerde değeriniz kartvizitiniz, profesyonel ağınız veya maaşınızla ölçülmezdi. Bu doğuştan gelen sadelik, onların hayatı sevmelerini ve tüm bağlantılarını beslemelerini sağladı.
Kendi yemeklerini bile karşılayamayan aşırı yoksul köylüler, bizi beslemek için genellikle komşularından yiyecek ödünç alırlardı. Reddetmeye çalıştığımızda, basitçe şöyle açıklarlardı: "Bizim için misafir Tanrı'dır. Bu, bizi birbirimize bağlayan içimizdeki ilahi olana sunduğumuz şeydir." Peki, insan bunu nasıl reddedebilirdi? Sokak satıcıları bize sık sık sebze hediye ederdi; çok dokunaklı bir anda, kolsuz bir meyve satıcısı bize bir dilim karpuz vermekte ısrar etti. Yaşları ne olursa olsun herkes, tam olarak emin olmasalar bile bize yol tarifi vermekten büyük bir mutluluk duyardı. :) Ve aşırı susadığımızda bize cömertçe su veren kadını hala hatırlıyorum -- sadece daha sonra o bir kova suyu almak için sabahın 4'ünde 10 kilometre yürümek zorunda olduğunu keşfetmek için. Bu insanlar nasıl vereceklerini biliyorlardı, çok şeyleri olduğu için değil, hayatı nasıl seveceklerini bildikleri için. Onlara geri dönüp geri ödeyeceğinize dair herhangi bir krediye veya güvenceye ihtiyaçları yoktu. Aksine, sadece verme döngüsüne güveniyorlardı.
Bu şekilde canlandığınızda, gerçek cömertliğin verecek bir şeyiniz olduğunda değil, almaya çalışan hiçbir şeyiniz olmadığında başladığını fark edeceksiniz. Bu yüzden tüm değerli anlarınızı sevgi dolu bir yaşam ifadesi haline getirmenizi umuyorum.
Ve son olarak WALK kelimesindeki K harfi Know Thyself (Kendini Tanı) anlamına gelir.
Bilgeler uzun zamandır bize başkalarına koşulsuz hizmet ettiğimizde, ben-biz'den uzaklaşıp diğerleriyle daha derin bir bağ kurduğumuzu bildirmişlerdir. Bu karşılıklı bağlantılar matrisi, derin bir zihinsel dinginlik kalitesine izin verir. Dalgalar veya dalgalanmalar tarafından rahatsız edilmeyen durgun bir göl gibi, o zaman kim olduğumuzu ve çevremizle derin bir uyum içinde nasıl yaşayabileceğimizi net bir şekilde görebiliriz.
Bir ayak yürürken diğeri dinlenir. Yapmak ve olmak dengede olmak zorundadır.
Rasyonel zihnimiz haklı olarak ilerlemeyi sağlamak ister, ancak sezgisel zihnimiz de ortaya çıkan, bilinmeyen ve planlanmamış olanın ortaya çıkması için alana ihtiyaç duyar. Yapmak kesinlikle önemlidir, ancak içsel ekosistemimizin farkında olmadığımızda, planlarımıza ve eylemlerimize o kadar kapılırız ki, zihinsel kalıntıların birikmesini fark etmeyiz. Zamanla, bu bilinçsiz içsel gürültü motivasyonlarımızı, etiğimizi ve ruhumuzu kirletmeye başlar. Ve bu nedenle, zihni sakinleştirmek kritik öneme sahiptir. Sonuçta, bir melodi ancak notalar arasındaki sessizlikle yaratılabilir.
Yürüdükçe -- tanık olduk, kabul ettik, sevdik -- dünyaya dair vizyonumuz gerçekten daha da netleşti. Bu netlik, paradoksal bir şekilde, ben ile biz, içsel dönüşüm ile dışsal etki ve bencillik ile özveri arasındaki önceki ayrımlarımızı bulanıklaştırdı . Bunlar ayrılmaz bir şekilde bağlantılıydı. Fakir bir çiftçi bana veda hediyesi olarak bir domates verdiğinde, gözlerinden yaşlar akarken, ben alıyor muydum yoksa veriyor muydum? Saatlerce sessizce meditasyon yaparken, fayda sadece benim miydi yoksa dünyaya mı yansırdı? Saman yığınını yaşlı bir adamın kafasından kaldırıp bir kilometre taşıdığımda, ona mı hizmet ediyordum yoksa kendime mi?
Yani, sadece hayatta ilerlemeyin -- hayatta büyüyün. Refleksif cevaplara ulaşmanız kolay ve cazip olacak -- ama bunun yerine gizemi kabul edin ve zengin soruları memnuniyetle karşılayın... sizi bu dünyayı ve içindeki yerinizi daha iyi anlamaya iten soruları.
İşte YÜRÜYÜŞ. Ve bugün, hayatınızın bu önemli dönüm noktasında, yürüyerek geldiniz ve yürüyerek çıkacaksınız. Düşünce hızının ötesine geçmeyi giderek daha fazla hedefleyen bir dünyaya doğru yürürken, her birinizin düşüncelilik hızında seyahat etmenin önemini hatırlayacağını umuyorum. Muhteşem bağlantılarımıza tanıklık etmek için zaman ayıracağınızı umuyorum. Hayatın güzel armağanlarını, güzel olmasalar bile kabul edeceğinizi, özverili bir şekilde sevmeyi uygulayacağınızı ve en derin doğanızı tanımaya çalışacağınızı umuyorum.
Büyük büyükbabamla ilgili bir hikayeyle bitirmek istiyorum. Çok az servete sahip olmasına rağmen hayatının her gününü vermeyi başaran bir adamdı. Her sabah yürüyüşe çıkma ritüeli vardı ve yürürken, yolundaki karınca yuvalarını küçük tutam buğday unuyla özenle beslerdi. İşte bu, evrenin büyük şemasında tamamen ihmal edilebilir görünebilecek kadar küçük bir mikro cömertlik eylemidir. Ne önemi var? Önemli çünkü onu içten değiştirdi. Ve büyük büyükbabamın iyiliği, sırayla çocuklarının --ebeveynlerimin-- dünya görüşünü etkileyen büyükbabamın ve büyükbabamın dünya görüşünü şekillendirdi. Bugün o karıncalar ve karınca yuvaları gitti, ancak büyük büyükbabamın ruhu tüm eylemlerime ve gelecekteki dalgalanmalarına çokça yerleşmiş durumda. Tam da bu küçük, çoğu zaman görünmez, içsel dönüşüm eylemleri varlığımızın özünü şekillendiriyor ve ortak kaderimizin eğrisini büküyor.
Bugün ve her zaman yürüyüşünüzde karınca yuvalarını görecek gözlere ve onları sevinçle besleyecek kalbe sahip olmanızı dilerim.
Mübarek olsun. Kendini değiştir -- dünyayı değiştir.
COMMUNITY REFLECTIONS
SHARE YOUR REFLECTION
100 PAST RESPONSES
Thank you for sharing this. May God bless you both.
Wow, amazing, simply amazing talk...you just kept me glued to this narrative as though I was hearing you live, Nipun. Your name is befitting you. It is always about how you can decipher a thought in simple yet effective way so that the recipient of the thought could not only grasp but also transmit it forward. You did that to me. I will never forget the expansion and meaning of the acronym W-A-L-K and would always get reminded whenever I walk. Wishing you all the best in your WALK of life. God bless.
Beautiful article, it was worth reading
Amazing article... When one foot walks, the other rests.I`ll take this forever!
Amazing story. Reminds me of Nanak ji. Sat naam wage guru. We need crazy people like you in this world to make it better, loving and acceptable.
This was a true gift today. An affirmation of thoughts I was pondering just this morning. On my way into work (driving, sadly rather than walking - but at a leisurely pace through a parkway, foregoing the freeway) I was thinking about walking and those that walk for a purpose such as Nipun and his wife, although at the time I was thinking of another walker's story I had just read. I thought of all the books I've read about others' pilgrimages and how my little hikes reveal to me in small ways what others learn on their longer journeys. It came to my mind that if I had the opportunity and time to walk one of these long walks, the Camino, the APT, the PCT, and IAT, I wouldn't be doing it to write a book or to change the world, but I could expect it to change my world vision. If we change our vision, such as Nipun requests, we do change the world, though, don't we?
Amazing speech nipun. It has been amazing knowing about you. It is really shaking selfish and insecure person in me and temping me to start giving - in whatever small way until it becomes a habit. Thanks for showing new way of living.
This is the most insightful and inspirational speech about the adventure of their pilgrimage in India and the lessons learned during this journey. Thank you very much for sharing with all of us.
I will always remember these four key words - Witness, Accept, Love and Know thyself. These four words are like mantra to me to remember and practice all through our day to remind myself about Nipun's insights.
Thank you.
very inspiring and thought provoking article, feel pleaure to read this .:)
Truly inspirational. However, temper your kindness with pragmatism. Feeding wheat flour to ants may be an act of micro kindness but don't try that with snakes. When bit by a cobra, most you can do is to follow the 'A' in the WALK model before turning blue.
Thanks to Nepun Mehta for enlivining each of our life's and sharing your thought with us..........it has greatly moved me and changed my life.....
i was lead here again by the new grad speech .. one of my favorite reads ever still HUGS
I feel myself blessed to read this beautiful article. Though i have read it a lot of times, each time i read it , i learn something new. Thank You :) Its one of the most amazing blogs i have read.
Thanks a lot for sharing.:)
Awe-inspiring and awesome article!!!
Thank you I will carry these thoughts on my daily walks
Nothing new in this article or speech. Its like remaking the older version of a film BUDHA back. Its becoming a fashion for the so called elite saying, " I'm also experienced the suffers". The speaker doesn't know what the real life means so its make him some difference. In B.C Gowtham Budha changed himself from a 4(WALK) incidents.
Modern education system doesn't teach for the mind growing process its only teaching for the industrial market driven process.
Nipun, Both of you are doing greatest job and very few people are devotee like both of you. Both of you have started your journey of SEVA at very young age. Thank you very much for explaining very true meaning of WALK. May God bless you for your long journey for betterment of the people around the globe.
Very productive
Day after day I become more and more certain that there is already enough wisdom out there to make us live a fulfilled and immensely happy life! :) It always boils down to the same: Be mindful, be grateful... Truly BE! And then, when you have yourself sorted out completelly, you realise that it is not about you anymore.
If you analyse the article, or any other inspiring one, you will find that all the takeaway points
can be pretty much fitted in 3-4 categories on the sorts of "mindfulness" "gratitude (take everything as a gift)" etc.). There are lots written about this (From philosophy (I am quite stoic myself :P), to modern works like the book "Flow"... Endless quotes and frameworks (Benjamin Franklin's 13 virtues) etc.) Anyway, my point? We have the information! Please let's DO something about all this! There is NO justification for any of us not being fulfilled and happy. :) Let me leave you with a powerful quote on a new comment to illustrate gratitude. Don't be scared about the religious feeling it has... ignore that if you please... just take the main point, the one of gratitude:
Heaven is available to the Muslim and Jew, even to Catholic… heaven is even available to atheist… but often the atheist does not find heaven because the atheist is full of conflict, full of
pushing away. Religions are important… religions are beliefs systems that get people to faith, but faith, faith is trust in life... trust in that anything life brings you is a gift... even when it seems like it is a pile of crap. If you can trust that everything life brings you is a gift, even when it seems as though is darkness and adversity, then you will trust that even death is a gift, because after all... what does life bring everybody eventually but death... and if you can trust that even death is a gift... then surely... you will go to heaven. If you can trust that everything life brings you is a gift... if you can really chose to have faith... then you remove your heart from anxiety, from stress, form conflict... and you replace it with peace, creativity and acceptance... then you have found heaven on earth. (Brother David Steindl Rast )
Compare with a quote from your article "When the things around you are seen as gifts, they are no longer a means to an end; they are the means and the end"
Similar right? We have it sorted! Let’s do something about it!
Antonio
[Hide Full Comment]@antoniogbo
still Re-reading. Kudos Nipun for enlivening others.
GREAT........INSPIRING........ my husband introduced this to me and what....enjoyed getting shaken up.....very thought provoking.
Respected Sir,
I wish I could walk like Budhaa,Shankaracharya, SRI Gandhiji, SWAMI Vivekanandji , ACHARYA Tulsidasji or like you with an empty hand.
A courageous advanture for a person like uou.
WITH REGARDS-gdshah
Some people are brave ~ courageous ~ blissful. Nipun is among those and they pull others and show the way that generosity is possible and not linked to the wealth you own.
Really blessed after reading it and wish many will get blessed and not just inspired.
Thanks ...Gopal
This highlights the depth of simplicity. We have things so backwards.
This has been in my mind for over a month and finally I blogged on it. http://everydaygeeta.blogsp....
Thoughtful and inspiring are the words that come to mind. Thank You.
I loved this piece very true especially when he says
make it a point, instead, to acknowledge mystery and welcome rich questions ... questions that nudge you towards a greater understanding of this world and your place in it.
many of us do not know our place in this universe feeling that we are minute hence dont care less
brilliant and thoughtprovoking even at my seventies. This is what our ancestors did walking from Kanyakumari to badrinath in the himalayas and had this ennobling experience
narasimhan
Very beautiful speech that reminded me to take life easy and embrace it. I received clarity on my confusion regarding, "Accepting what is given vs Need to grow" Thank you for that. My eyes welled up in tears for the act of giving water by the lady who walked for 10 KMs to fetch water. The importance of silence was beautifully expressed in the line: "A melody, after all, can onle created with the silence in between the notes.
Am blessed to know you, Nipun, and call you a friend. Many bows...Marsha
Such profound advice can only come from a heart and mind of one who has experienced the richness of life way beyond the rat race and aggressiveness found in this materialistic world! I hope the Class of 2012 of UPENN are indeed moved to follow it!!
It is simple yet soo deep! Thank you for motivationg the future generations!
Truly inspiring. A fantastic piece, every single word coming out of deep experiences.
It tells us again the the real India lives in our villages. It reminds all of us that we can be happy by simply loving, giving, being kind, accepting life as it unfolds, and always look within.
The best line was perhaps, do not go through life, grow through life.
Hats off to Nipun and his wife.
We pray to our beloved AMMA to shower Her blessings to both of them, and pray for all success in all their endeavours.
It is absolutely beautiful, had tears of 'love' in my eyes-----
Veena Kapoor
Truly inspiring..
thanks i wont fly i will walk
Amazing article!!an eye opener to most of us who have have not realised the art of submitting,giving,receiving,unconditionally.
Just a couple of questions (without malice)...did Mr Mehta wing his way back to the safety and comfort of the US after his walk? Second, he has not written his wife's name or how she reacted to the walk. (or, are we supposed to know her only as his wife, and nothing else)?
very inspiring indeed . an eye opener for me . thanks for sharing your thoughts & experiences
Excellent work Nipun,
It proves your name............one who is Nipun in enjoying life. May God bless you to inspire people.
( Nipun can be translated as Kushal............but not very exact)
One word sums it up - Brilliant. You are a true change agent Nipun and the world desperately needs people like you to bring about spiritual transformation and peace. What a touching and inspiring experience and so beautifully articulated. I sincerely hope and pray that our politicians draw a leaf from your chapter.(wishful thinking perhaps but nonetheless)... Kudos and a big thank you for this wonderful article...
This is so enlightening
Nipun what an amazing and an inspiring message to the young generation,it has deeply touched me.
As a speech, it is touching ! However is it suitable to the audience- I would say- NO.
The young graduates who has spent their hard earned saving to be graduate - and we are teaching them not to be ambitious but be contented , not aggressive but considerate, not game changer but game player- this sounds alright after you have lived life, understood and experienced its invincibility-but not to the young graduate whom we need to encourage to go and conquer the world...
While I salute Nipuns' selflessness, his sagely advice, I strongly disagree to his teaching these to the young guys and sucking out their enthusiasm for the life yet to start.
Truly inspiring. Realised what enormous wealth I have -my mind and the ability to walk. It is absolutely fantastic that a person can have such a clear thinking while delivering a speech! Blessed are those who had the opportunity to hear / read these wonderful thoughts.
CK Chandrasekharan
What a beautiful speech! My friend Asheesh shared this with me, and I am so glad I read it. Truly an inspiration for me in my life. I recently had the honor of delivering the student keynote speech at my own MBA graduation from the Penn State Smeal College of Business, and it was centered on a story of walking as well. (If you are interested, here is the link: http://slidesha.re/KQzLRl)
You have shown the wisdom and beauty of accepting the only pace that you can take for a journey that cannot be run. Thank you!
Feed the ants. Don't just go thru life, Grow thru life. W.A.L.K. Thank you for sharing this meditation.
Amazing.....its most important to be "grounded"......bravo !
It is highly motivating. This made to ponder the inner and come out with peaceful state of mind.
Ajayakumar.P
Wow, I like the way speaker's experience is brought out. An encouraging speech!!!
wonderful!
There is much to be learned by merely breathing into the Spirit we all have within our hearts and asking to be lead. Of ourselves we can accomplish nothing. But, letting go of past and future and following that inner voice's words, directions, and feelings will lead you to insights that our hard to believe. Try it. Breath deeply within the heart and say: Of myself I can do nothing. Please guide me, give me your words, thoughts and feelings. Then without trying of thinking, just listen and follow the guidance. It seems to be leading you nowhere but trust and you will find what seems impossible.
That was an amazing speech Nipun! I always love hearing tidbits about your pilgrimmage and the wisdom in your words helps me to remember that I need to stop and enjoy my surroundings. Hope you and the wife are doing well :)
I agree that this is a fantastic article, would love to have been there to hear it in person.
I think everyone can be guilty sometimes of not taking time out to appreciate the wonderful things that fill our world, and more often or not the most simplest of things.
If we all change the way we treat ourselves and the world, eventually every person on this planet would become the happy and content person they seek to be.
Very ennobling speech. One is reminded of the Venerable Sage of Kanchi (Paramacharya) who followed the illustrious path of Adi Sankara in a walkng pilgrimage across India. He too wished to witness the nobility of the people of our countryside, who have so much to teach us. He in turn also blessed them with his compassion to help them face the harsh realities of life.
Very inspiring... Very Touching..
It is very inspiring and thought provoking.....You are truly blessed to experience thing that you only read in books. Your stupendous desire to experience the greatness of simple things in life this way is truly amazing.
That was really amazing talk. Took me a while to read it line by line but really mind blowing and inspiring.
Another comment disappeared before I replied. Well, I can't say what hurt the feelings of the Asian Culture is true or directed to them. It was meant for a short time punishments to the woman, thief and money launderer in a swift way as words and sentences would tell authorities---what?
Second reason, was to return the money to the needy beneficiaries or to the careless donors.
That is why I sympathize for looking someone who demonize a certain community who had no stakes with me. I was fool for that.
Hats off to you, Mr. Mehta! The article is simply Awesome! Thanks so much for sharing.
Beautiful. Mt Gandhi discovered. True india is found. Wish our Political leaders in India read and learn to WALK.
Thank you too.
This has come at an intersection in my life, today is the beginning of a new walk for me. Thank you
That was so beautiful. In this world when goodness is viewed sceptically ( read secret agenda), this was an endorsement on being human.
Heartwarming!! Thank you for sharing the joy and spreading the message.
W-A-L-K= witness always, like a kid
Let us walk and even own it...just need how-easiest way of making it heaven.
Fantastic article , written with utmost sincerity and honesty; two items which are becoming rarer and rarer every day in the rat race for materialistic progress and so called achievements!! An open look in to the broader throbbing world and trying to live in it with true participation can make us all Walk Taller literally and make this earth itself a heaven. Humility, compassion, optimism and belief in self and utmost modesty ; all these shine like gems in this article. I am made aware now, that I lack these and I bow my head and thank you immensely for firing my imagination with this spark to help me become a humble human being with a better heart and to lead a purposeful life. Thanks once again
Very inspiring article. Next time i take my morning walk i will remember what walk means.
I am delighted to have read the passage on W-A-L-K. I am deeply touched
Humbling !!!
Thank you too. truth is only thing I can offer...name a topic you would like.
Thank you for sharing......the world's desperate for the truth!
AMAZING !! INSPIRATIONAL !! SIMPLY GREAT !!
Well, projects are as many as stars. If people looking innocent don't appreciate then there they are. Because the work is about compassion and grounded is nature
Truly humbling and intensely inspirational!
You have epitomized the essence of our ethos and underpinned the importance of staying sanely and steadily grounded.
Thank you for shared wisdom
Thank you for sharing your story, experience and learning.
wish i had heard this talk when i graduated!! in deep gratitude for this talk...
Awesome
,it sums up what it is to be a loving christen.It is simply Christ's teachings no matter what your faith is. this should always be a reminder what life is meant to be,should we at times forget.
I walked many times and enjoyed travels but mine were planned unlike the couple.
I remember visiting my brother who is legsless and back the bus punctured one of its legs. I and two others went into the forest to see what it hosts. We came back to only find the bus left us. We walked about 4 hours in Masaai highlands and unlike other other communities, Masaai have a strict culture. We needed water badly and it already got dark. Only costume and leaves on my head and thighs, I got close to where they were celebrating on firewoods. Their leader who held a flame on his hand was impressed and I called my friends who were nearby. We were given water and milk. I don't costumes but my need of water forced me. So I learned cultures are very different where ties on some cultures are disguised. I also learned if one lives in slums he should look a slumdog like I am now. I can tomorrow be an urban dog. My experience on different cultures strengthened my ability of Human Engineering.
Though I believe I mastered Africans' way of life, I tried to see how westerners can be comforted. Some town tourists didn't return greetings as as they kept distance looking wary, so I thought I was discomforting them. I still feel that it would be great to meet one and impress. And Change is worked out. One student I once influenced his education promised me something very great 2days ago. So, I can tell priceless tags are sometimes greater than priced items. Though my facial outwards are not very interesting for first time am really honest. When I saw most people corrupted, crimed, harmful and non-punished I thought resorting and later re-correcting. Resorting for important celestial and earth change should not damage my name to open websites, social pages, create awareness against terrorism and improve social understandings which will lead religion and culture tolerance among all. Best known to adults or wise people am not doing all these things to clean my name from previous cases or because of way out of poverty. I may have made some statements telling people "here is the cash key" I may say that because of many reasons for:
1. Some people get motivations only when money involves.
2.Some people only respect when money is talked.
3.People's attentions can be gained
4.people will be productive and supportive.
Well, for me and my NGO which is the core of the changes need funds as the only way of achieving simplest change to set off. Imagine pals, I am to build a website from my store and countless people spread rumors against me saying I am an agent of Non-muslims where these accusations alone can be not only deadly but also assassinations. Still even didn't receive a penny and fewer people who would back me in case are to disbelieve me. You can then see how brave I am to disregard them and move forward. I need backings and change is here sirs and madams. This is Noor saying some truth out to wise men and women.
[Hide Full Comment]Very inspiring speech, with a great vision , the facts were simple yet thought provoking,
Hope to meet this lovely couple sometime in my life
Chandra Natarajan
Thanks
what a gift to the graduates! Bless you both.
Thank you. It is beautiful.
I've not read something as amazing as this in a long long time...u've deeply touched my heart & my sensibilities & given me new eyes with which to see the world....i salute u for having the courage to do what u wanted to & not give in to the monotony & average-ness of this materialistic world which frowns on everything new...but ur convictions have given me new hope that life can be lead from the heart....thankx again
Nipun. It is with the humble-est spirit, to thank you for your joy in sharing all that binds us together. Peace.
Dear Nipun
Thanks for sharing
Thank you Nipun, for continuing to be an inspiration, for truly making a difference in the world one step at a time, one being at a time, and in the ripples who knows how many are touched. My heart is full with gratitude at knowing you and Guri -
"It is precisely these small, often invisible, acts of inner transformation that mold the stuff of our being, and bend the arc of our shared destiny." What a beautiful commencement address. Thank you :)
thank you my friend. i'm glad to be at "one".
Thank you for sharing, inspiring and being the change. :) beautiful and touching to the soul.
Absolutely marvellous!Sets you thinking and change direction.
Deeply moving!
Very beautiful. Namaste--Peace, Love, Connection to All.
Nippun, thank you so much for posting this and sharing your journey. The Daily Good keeps me grounded, like a kite with a steady hand guiding it through the air.
Blessings, Nipun.
In 1970-71 my husband and I took a trip from Spain to India. Although we did not walk we travelled slowly getting to know the people and we were regularly invited and treated well by almost everyone. The experience changed my entire world view as I saw how some people could uncomplainingly make something out of nothing; in contrast to the attitudes of my fellow countrymen (US).
Wow.. It takes lot of courage to WALK, but the love that has filled in you couple is so true and pure.
I wish Both of you keep growing with your years together.
Thank You for being so true and kind...)
Every word is so grounded and so beautiful.