[สุนทรพจน์รับปริญญาที่แหวกแนวได้รับการปรบมือยืน: วิทยากรรับปริญญาปี 2012 ของมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียเป็นตัวเลือกที่ไม่ธรรมดาสำหรับโรงเรียน Ivy League เพื่อกล่าวปราศรัยต่อบัณฑิตใหม่ซึ่งใฝ่ฝันที่จะประสบความสำเร็จในอาชีพ พวกเขาเลือกชายคนหนึ่งที่ไม่เคยสมัครงานในชีวิตผู้ใหญ่ ชายคนหนึ่งที่ไม่ได้ทำงานเพื่อเงินมาเกือบสิบปีแล้ว และเขาตั้งปณิธานไว้เพียงว่า "จะนำรอยยิ้มมาสู่โลกและความสงบสุขมาสู่หัวใจ" วิทยากรนอกกระแสคนนี้เริ่มต้นการกล่าวปราศรัยของเขาด้วยคำแนะนำที่น่าตกใจ จากนั้นจึงตามด้วยข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญสี่ประการที่รวบรวมมาจากการเดินทางแสวงบุญเดินเท้าระยะทาง 1,000 กิโลเมตรผ่านหมู่บ้านต่างๆ ของอินเดีย ขณะที่เขาปิดท้ายสุนทรพจน์วันรับปริญญาที่ไม่เหมือนใครของเขา นักศึกษาที่สวมชุดครุยและสวมหมวกก็ลุกขึ้นยืนปรบมือยืน ต่อไปนี้คือบันทึกการบรรยายฉบับเต็มของ Nipun Mehta --บรรณาธิการ DailyGood]
ขอขอบคุณเพื่อนผู้มีเกียรติทุกท่าน ประธานเอมี กุทมันน์ อธิการบดีวินเซนต์ ไพรซ์ และบาทหลวงชาร์ลส์ ฮาวเวิร์ด ที่เชิญฉันมาแบ่งปันข้อคิดบางประการในโอกาสอันน่ายินดีนี้ ถือเป็นเกียรติและเป็นสิทธิพิเศษที่ได้แสดงความยินดีกับพวกคุณ ซึ่งเป็นนักศึกษาชั้นปี 2012 ของ UPenn
ขณะนี้พวกคุณทุกคนกำลังนั่งอยู่บนรันเวย์ของชีวิตที่พร้อมจะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า พวกคุณคือบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยที่เก่งกาจ มีระดับ และมุ่งมั่นที่สุดในโลก และแน่นอนว่าคุณพร้อมที่จะบินแล้ว ดังนั้น สิ่งที่ฉันกำลังจะพูดต่อไปนี้อาจฟังดูบ้าไปหน่อย ฉันอยากขอร้องคุณว่าอย่าบิน แต่จง เดิน เมื่อสี่ปีที่แล้ว คุณได้เดินเข้าไปในห้องปฏิบัติการการเรียนรู้ขั้นสูงอันน่าอัศจรรย์แห่งนี้ วันนี้ คุณเงยหน้าขึ้นสูงเพื่อไปรับประกาศนียบัตร พรุ่งนี้ คุณจะเดินเข้าสู่โลกแห่งความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
แต่การเดินในโลกที่หมุนไปอย่างรวดเร็วของเรานั้น กลายเป็นสิ่งที่ไม่เป็นที่นิยมอีกต่อไป คำว่า "คนเดินเท้า" ถูกใช้เพื่ออธิบายสิ่งธรรมดาๆ แต่การเดินอย่างตั้งใจนั้นมีรากฐานที่ลึกซึ้ง เยาวชนชาวพื้นเมืองของออสเตรเลียเดินเล่นไปมาเพื่อเปลี่ยนผ่านสู่วัฒนธรรมใหม่ ชนเผ่าพื้นเมืองอเมริกันทำภารกิจค้นหาภาพนิมิตในป่า ในยุโรป ผู้คนเดินบนเส้นทาง Camino de Santiago ซึ่งทอดยาวไปทั่วประเทศสเปนมาเป็นเวลาหลายศตวรรษ ผู้แสวงบุญเหล่านี้ก้าวเท้าข้างหนึ่งไปข้างหน้าอย่างมั่นคงเพื่อให้ก้าวตามจังหวะของจักรวาลและจังหวะของหัวใจตนเอง
ย้อนกลับไปในปี 2548 หลังจากแต่งงานได้หกเดือน ฉันกับภรรยาตัดสินใจที่จะ "ก้าวไปอีกขั้น" และออกเดินทางแสวงบุญแบบเดินเท้า ในช่วงที่เราพยายามอย่างเต็มที่กับ ServiceSpace เราสงสัยว่าเรามีศักยภาพที่จะละทิ้งความสำเร็จทางโลกและแสวงหาความจริงที่สูงกว่าได้หรือไม่ คุณเคยคิดถึงบางสิ่งแล้วรู้ว่ามัน ต้อง เกิดขึ้นหรือไม่ นั่นเป็นสิ่งหนึ่งในนั้น ดังนั้นเราจึงขายทรัพย์สินสำคัญทั้งหมดของเราและซื้อตั๋วเที่ยวเดียวไปอินเดีย แผนของเราคือไปที่อาศรมของมหาตมะ คานธี เนื่องจากเขาเป็นแรงบันดาลใจให้กับเราเสมอมา จากนั้นก็เดินไปทางใต้ เราสองคนตั้งงบประมาณวันละหนึ่งดอลลาร์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นค่าใช้จ่ายจิปาถะ ซึ่งหมายความว่าเพื่อความอยู่รอดของเรา เราต้องพึ่งพาความเมตตาของคนแปลกหน้าโดยสิ้นเชิง เรากินอาหารทุกอย่างที่มีให้และนอนที่ไหนก็ได้ที่มีให้
ตอนนี้ ฉันต้องบอกว่าความคิดดังกล่าวมาพร้อมคำเตือน: อย่า ลองทำสิ่งนี้ที่บ้าน เพราะคู่ของคุณอาจจะไม่ยินดีกับฮันนีมูนแบบนี้นัก :-)
สำหรับเรา การเดินครั้งนี้เป็นเหมือนการแสวงบุญ และเป้าหมายของเราคือการได้อยู่ในพื้นที่ที่กว้างใหญ่กว่าอัตตาของเรา และปล่อยให้ความเห็นอกเห็นใจนั้นนำทางเราในการกระทำเพื่อการบริการที่ไม่ต้องเตรียมการใดๆ ตลอดเส้นทาง เมื่อหลุดพ้นจากเขตปลอดภัยและอัตลักษณ์ที่คุ้นเคยไปหมดแล้ว เราจะยัง "ทำในสิ่งที่เป็นจริง" ได้หรือไม่ นั่นคือความท้าทายของเรา
เราใช้เวลาเดินกว่า 1,000 กิโลเมตรในเวลา 3 เดือน ในช่วงเวลาดังกล่าว เราได้พบกับทั้งสิ่งที่ดีที่สุดและเลวร้ายที่สุดในธรรมชาติของมนุษย์ ไม่เพียงแต่ในตัวผู้อื่นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงใน ตัวเราเอง ด้วย
หลังจากที่เราเสร็จสิ้นการเดินทางไม่นาน ลุงของฉันก็ถามคำถามสุดแสนประทับใจที่โต๊ะอาหารว่า "นิปุน คุณได้เรียนรู้อะไรจากการเดินครั้งนี้บ้าง" ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนดี แต่จู่ๆ ก็มีคำย่อ WALK ผุดขึ้นมาในใจ ซึ่งครอบคลุม บทเรียน สำคัญที่เราได้เรียนรู้และยังคงเรียนรู้ต่อไปจนถึงทุกวันนี้ ขณะที่คุณเริ่มต้นขั้นตอนต่อไปของการเดินทาง ฉันอยากจะแบ่งปันเรื่องราวเหล่านี้ด้วยความหวังว่ามันอาจจะช่วยส่องสว่างเส้นทางของคุณได้บ้าง
ตัวอักษร W ใน WALK ย่อมาจาก Witness เมื่อคุณเดิน คุณจะมองเห็นอะไรๆ ได้มากกว่าจริงๆ ระยะการมองเห็นของคุณเกือบ 180 องศา เมื่อเทียบกับระยะการมองเห็น 40 องศาเมื่อคุณเดินทางด้วยความเร็ว 62 ไมล์ต่อชั่วโมง ความเร็วที่สูงกว่าจะทำให้การมองเห็นรอบข้างของเรามัว ในขณะที่การเดินจะทำให้การมองเห็นของคุณกว้างขึ้นและเปลี่ยนความสนใจของคุณไปอย่างมาก ตัวอย่างเช่น ในการเดินทางแสวงบุญของเรา เราจะสังเกตเห็นพระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน และเมื่อพระอาทิตย์ตก นกจะมารวมตัวกันเพื่อปาร์ตี้เล็กๆ ของมันเอง แทนที่จะเพิ่มเพื่อนบน Facebook ทางออนไลน์ เรากลับสร้างเพื่อนแบบตัวต่อตัว โดยมักจะมานั่งดื่มชาร้อนๆ ร่วมกัน ชีวิตรอบตัวเรา มีชีวิตชีวาขึ้น ในรูปแบบใหม่
ความเร็วในการเดินคือความเร็วของชุมชน ในขณะที่ความเร็วสูงช่วยให้แยกออกจากกันได้ ความเร็วในการเดินที่ช้าลงทำให้เรามีโอกาสในการสื่อสารกัน
เมื่อเราเดินทางผ่านชนบทของอินเดียด้วยความเร็วไม่กี่ไมล์ต่อชั่วโมง เราก็ได้เรียนรู้ว่าเราสามารถเรียนรู้ได้มากเพียงใดเพียงแค่ได้สัมผัสวิถีชีวิตของชาวบ้าน แนวคิดของพวกเขาแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง นั่นคือ ความต้องการที่เพิ่มขึ้นถูกแทนที่ด้วยการตอบสนองความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ เมื่อคุณไม่มัวแต่หมกมุ่นอยู่กับการขอสิ่งของมากขึ้นอีกต่อไป คุณก็เพียงแค่รับสิ่งที่มีให้ และให้สิ่งที่ได้รับไป ชีวิตก็เรียบง่ายขึ้นอีกครั้ง ชาวนาอธิบายให้เราฟังว่า "คุณไม่สามารถทำให้เมฆฝนตกมากขึ้นหรือทำให้ดวงอาทิตย์ส่องแสงน้อยลงได้ สิ่งเหล่านี้เป็นของขวัญจากธรรมชาติ คุณจะรับหรือไม่รับก็ได้"
เมื่อสิ่งต่างๆ รอบตัวคุณถูกมองว่าเป็นของขวัญ พวกมันก็ไม่ใช่หนทางไปสู่เป้าหมายอีกต่อไป แต่มันคือหนทาง และ จุดหมาย ดังนั้น คนเลี้ยงวัวจะดูแลสัตว์ของเขาด้วยความเมตตากรุณาของพ่อ ผู้หญิงชาวบ้านจะรอรถบัสที่ล่าช้าเป็นเวลา 3 ชั่วโมงโดยไม่แสดงอาการโกรธ เด็กๆ จะใช้เวลาหลายชั่วโมงในการหลงใหลในดวงดาวในกาแล็กซีและค้นหาสถานที่ของตนในจักรวาลอันกว้างใหญ่
ด้วยเครื่องมือที่ทันสมัยในปัจจุบันที่คุณสามารถใช้ได้ อย่าปล่อยให้ตัวเองเร่งรีบในการเดินทางจากจุด A ไปยังจุด B บนทางหลวงแห่งชีวิต ลองเดินไปตามถนนสายรองของโลก ซึ่งคุณจะได้พบเห็นความเชื่อมโยงอันลึกซึ้งและแยกไม่ออกกับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด
ตัว A ใน WALK ย่อมาจาก Accept เมื่อเดินในลักษณะนี้ คุณจะวางตัวเองไว้ในฝ่ามือของจักรวาล และเผชิญกับความเป็นจริงของมันโดยตรง เราเดินในช่วงฤดูร้อนที่ร้อนระอุ อุณหภูมิสูงถึง 120 องศาฟาเรนไฮต์ บางครั้งเราหิว อ่อนล้า และถึงกับหงุดหงิด ร่างกายของเราโหยหาแค่น้ำดื่มอีกสักหน่อย ช่วงเวลาในที่ร่มอีกสักหน่อย หรือแค่ประกายแห่งความเมตตากรุณาเล็กๆ น้อยๆ ของมนุษย์ หลายครั้งที่เราได้รับสิ่งพิเศษนั้น และหัวใจของเราก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ แต่บางครั้งเราก็ถูกปฏิเสธอย่างกะทันหัน และเราต้องฝึกฝนความสามารถในการยอมรับของขวัญที่ซ่อนอยู่แม้ในช่วงเวลาที่ท้าทายที่สุด
ฉันจำได้ว่าวันหนึ่ง เมื่อเราไปถึงบ้านพักริมทางหลวงที่แห้งแล้ง ขณะที่รถบรรทุกขนาดใหญ่แล่นผ่าน เราก็เห็นป้ายประกาศว่าเราต้อนรับแขกโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย “วันนี้เป็นวันที่โชคดีของเรา” เราคิดในใจอย่างมีความสุข ฉันก้าวเข้าไปข้างในอย่างกระตือรือร้น ชายหลังโต๊ะเงยหน้าขึ้นแล้วถามอย่างเฉียบขาดว่า “คุณมาที่นี่เพื่อชมวัดเหรอ” แค่ฉันตอบตกลงอย่างง่ายๆ ก็ทำให้เราได้ทานอาหารครบมื้อและมีห้องพักหนึ่งคืนในทันที แต่ความจริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้น ดังนั้นฉันจึงตอบไปว่า “ไม่ครับ เรากำลังเดินแสวงบุญเพื่อเป็นคนดีขึ้น แต่เรายินดีที่จะไปเยี่ยมชมวัด” เขาโต้กลับอย่างกะทันหันว่า “เอ่อ ขออภัย เราต้อนรับคุณไม่ได้” ความเย่อหยิ่งของเขากระตุ้นให้เกิดอารมณ์เชิงลบมากมาย ฉันอยากจะพูดตอบอย่างดูถูกและปิดประตูในขณะที่เดินออกไป แต่กลับกัน ฉันพยายามควบคุมอัตตาที่โกรธจัดของตัวเองเอาไว้ ในสภาพของความเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจ มันรู้สึกเหมือนกับว่าเป็นงานที่ยากยิ่ง แต่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายภายใน เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากภายใน บอกให้ฉันยอมรับความจริงของช่วงเวลานี้
มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเงียบๆ ในตัวฉัน ฉันละทิ้งการป้องกันตัวเองอย่างถ่อมตัว ยอมรับชะตากรรมในวันนั้น และหันหลังเดินจากไปโดยไม่บ่นพึมพำ บางทีชายหลังเคาน์เตอร์อาจสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงนี้ในตัวฉัน เพราะเขาตะโกนออกมาในตอนนั้นว่า “แล้วคุณทำอะไรอยู่อีกล่ะ” หลังจากที่ฉันอธิบายสั้นๆ เขาก็พูดว่า “ฟังนะ ฉันเลี้ยงข้าวคุณหรือต้อนรับคุณไม่ได้ เพราะกฎก็คือกฎ แต่มีห้องน้ำอยู่ด้านหลัง คุณสามารถนอนนอกห้องน้ำชาย ส่วนภรรยาของคุณนอนนอกห้องน้ำหญิงได้” แม้ว่าเขาจะใจดี แต่ข้อเสนอของเขาทำให้ฉันเจ็บแปลบ เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับ
วันนั้นเราอดอาหาร และคืนนั้นเราเข้านอนใกล้ห้องน้ำ การโกหกเล็กน้อยอาจทำให้เราได้รับการอัปเกรด แต่การโกหกนั้นจะไม่ถือเป็นการแสวงบุญ เมื่อฉันเข้านอนโดยมีกำแพงกั้นระหว่างฉันกับภรรยา ฉันเห็นภาพที่สวยงามโดยไม่ได้รับอนุญาตของคู่สามีภรรยาที่กำลังปีนขึ้นไปบนยอดเขาจากสองด้าน เมื่อปีนขึ้นไปได้ครึ่งทางที่ยากลำบากนี้ ขณะที่ชายคนนั้นคิดที่จะยอมแพ้ นกกระจอกตัวเล็กก็บินผ่านไปพร้อมกับคำแนะนำว่า “อย่าเพิ่งยอมแพ้นะเพื่อน ภรรยาของคุณตั้งหน้าตั้งตารอที่จะพบคุณที่ยอดเขา” เขาปีนขึ้นไปอีกไม่กี่วันต่อมา เมื่อภรรยาพบว่าตัวเองกำลังจะยอมแพ้ นกกระจอกตัวเล็กก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับข้อความเดียวกัน ความรักของพวกเขาค่อยๆ ดำเนินต่อไปจนถึงยอดเขา เมื่อนิมิตนี้เข้ามาเยี่ยมเยียนในเวลาที่เหมาะสม ฉันก็หลั่งน้ำตาด้วยความซาบซึ้งใจ และเรื่องราวนี้ได้กลายเป็นหลักฐานสำคัญไม่เพียงแค่ในความสัมพันธ์ของเราเท่านั้น แต่ยังรวมถึงมิตรภาพอันสูงส่งอื่นๆ อีกด้วย
ดังนั้น ฉันขอแนะนำให้คุณฝึกจิตใจให้สงบและยอมรับสิ่งใดก็ตามที่ชีวิตโยนเข้ามาใส่ตักของคุณ เมื่อคุณทำเช่นนั้น คุณจะได้รับพรด้วยความเข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงภายในที่คุณจะเก็บไว้ใช้ตลอดไป
ตัว L ใน WALK ย่อมาจาก Love ยิ่งเราเรียนรู้จากธรรมชาติและสร้างความยืดหยุ่นภายในต่อสถานการณ์ภายนอกได้มากเท่าไร เราก็ยิ่งตกอยู่ภายใต้สภาวะธรรมชาติของเรามากขึ้นเท่านั้น ซึ่งก็คือการมีความรัก ในกรอบความคิดที่ครอบงำของเรา ฮอลลีวูดได้แอบอ้างคำๆ นี้อย่างแยบยล แต่ความรักที่ฉันกำลังพูดถึงนี้เป็นความรักที่รู้เพียงสิ่งเดียวเท่านั้น นั่นคือการให้โดยไม่ผูกมัด บริสุทธิ์ ไม่เห็นแก่ตัว
พวกเราส่วนใหญ่มักเชื่อว่าการจะให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งนั้น เราต้องมีสิ่งนั้นก่อน ปัญหาคือ เมื่อเราตรวจสอบสิ่งที่เรามี เรามักจะทำผิดพลาดทางบัญชีอยู่เสมอ ออสการ์ ไวลด์เคยพูดติดตลกไว้ว่า “ทุกวันนี้ ผู้คนรู้ราคาของทุกสิ่ง แต่ไม่รู้คุณค่าของสิ่งใดเลย” เราลืมวิธีการประเมินมูลค่าของสิ่งของโดยไม่ต้องมีราคาติดไว้ ดังนั้น เมื่อเราไปถึงของขวัญล้ำค่าที่สุดของเรา เช่น ความเอาใจใส่ ความเข้าใจ ความเห็นอกเห็นใจ เราก็จะสับสนว่าสิ่งเหล่านั้นมีค่าแค่ไหน เพราะสิ่งเหล่านั้นประเมินค่าไม่ได้เลย
ในระหว่างการเดินทางแสวงบุญ เราสังเกตเห็นว่าผู้ที่มีฐานะยากจนที่สุดมักเป็นผู้ที่มีความพร้อมที่สุดที่จะให้เกียรติผู้ที่ประเมินค่าไม่ได้ ในเมืองใหญ่ ผู้คนที่เราพบมักจะเริ่มต้นด้วยความระแวดระวังโดยไม่ได้เอ่ยปากออกมาว่า “คุณทำแบบนี้ทำไม คุณต้องการอะไรจากฉัน” ในทางกลับกัน ใน ชนบท ชาวบ้านมักจะมาพบเราด้วยความอยากรู้อยากเห็นอย่างเปิดใจ โดยพูดตรงๆ ว่า “เฮ้ เพื่อน คุณดูไม่เหมือนคนในพื้นที่เลย คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่า”
ในหมู่บ้าน คุณค่าของคุณไม่ได้วัดกันที่นามบัตร เครือข่ายมืออาชีพ หรือเงินเดือน ความเรียบง่ายที่ติดตัวมาทำให้พวกเขารักชีวิตและหวงแหนความสัมพันธ์ทั้งหมดของชีวิต
ชาวบ้านที่ยากจนข้นแค้นซึ่งไม่มีเงินแม้แต่จะซื้ออาหารกินเอง มักจะ ขอยืมอาหาร จากเพื่อนบ้านมาเลี้ยงพวกเรา เมื่อเราพยายามปฏิเสธ พวกเขาก็จะอธิบายเพียงว่า “สำหรับเรา แขกคือพระเจ้า นี่คือสิ่งที่เราถวายแด่พระเจ้าในตัวคุณที่เชื่อมโยงเราเข้าด้วยกัน” แล้วใครจะปฏิเสธได้อย่างไร พ่อค้าแม่ค้า มักจะมอบผักให้พวกเรา และในช่วงเวลาที่ซาบซึ้งใจ พ่อค้าแม่ค้าผลไม้ที่ไม่มีแขนก็ยืนกรานจะให้เรากินแตงโมหนึ่งชิ้น ทุกคนไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะบอกทางให้เรา แม้ว่าจะไม่แน่ใจนักก็ตาม :) และฉันยังคงจำผู้หญิงคนหนึ่งที่กรุณาให้น้ำเราเมื่อเราหิวน้ำมาก แต่ต่อมาเธอพบว่าเธอต้องเดิน 10 กิโลเมตรตอนตีสี่เพื่อไปหยิบน้ำหนึ่งถังมา คนเหล่านี้รู้วิธีให้ ไม่ใช่เพราะพวกเขามีน้ำมากมาย แต่เพราะพวกเขารู้วิธีรักชีวิต พวกเขาไม่ต้องการเครดิตหรือคำรับรองใดๆ ว่าคุณจะกลับไปตอบแทนพวกเขา แต่พวกเขากลับไว้วางใจในวงจรของการให้แบบส่งต่อ
เมื่อคุณมีชีวิตแบบนี้ คุณจะตระหนักว่าการให้ที่แท้จริงไม่ได้เริ่มต้นเมื่อคุณมีบาง สิ่ง ที่จะให้ แต่เริ่มต้นเมื่อคุณไม่มีอะไรในตัวคุณที่พยายามจะเอา ดังนั้น ฉันหวังว่าคุณจะใช้ช่วงเวลาอันมีค่าทั้งหมดของคุณเป็นการแสดงออกถึงชีวิตที่มีความรัก
และสุดท้ายตัวอักษร K ใน WALK ย่อมาจาก Know Thyself
ฤๅษีได้บอกกับเราไว้นานแล้วว่า เมื่อเราให้บริการผู้อื่นโดยไม่มีเงื่อนไข เราจะเปลี่ยนจากความเป็นเราเป็นเรา และเชื่อมโยงกับผู้อื่นอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น เมทริกซ์ของการเชื่อมโยงนี้ทำให้เกิดความสงบทางจิตใจอย่างล้ำลึก เช่นเดียวกับทะเลสาบที่นิ่งสงบไม่มีคลื่นหรือระลอกคลื่น เราก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเราเป็นใคร และเราจะใช้ชีวิตอย่างกลมกลืนกับสิ่งแวดล้อมรอบตัวเราได้อย่างไร
เมื่อก้าวเท้าข้างหนึ่ง เท้าอีกข้างจะพัก การกระทำและความเป็นต้องสมดุลกัน
จิตใจที่ใช้เหตุผลของเราต้องการสร้างความก้าวหน้าอย่างถูกต้อง แต่จิตใจที่ใช้สัญชาตญาณของเราก็ต้องการพื้นที่สำหรับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ไม่รู้จัก และไม่ได้วางแผนไว้เช่นกัน การกระทำเป็นสิ่งสำคัญอย่างแน่นอน แต่เมื่อเราไม่ตระหนักถึงระบบนิเวศภายในของเรา เราก็จะทุ่มเทให้กับแผนและการกระทำของเรามากเกินไป จนไม่สังเกตเห็นสิ่งตกค้างทางจิตใจที่สะสมอยู่ เมื่อเวลาผ่านไป เสียงรบกวนภายในที่ไร้สติเหล่านี้จะเริ่มทำลายแรงจูงใจ จริยธรรม และจิตวิญญาณของเรา ดังนั้น การทำให้จิตใจนิ่งจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะท้ายที่สุดแล้ว ทำนองเพลงจะสร้างได้ก็ต่อเมื่อความเงียบอยู่ระหว่างโน้ตเท่านั้น
ขณะที่เราก้าวเดิน – ได้เห็น ยอมรับ และรัก – วิสัยทัศน์ของเราที่มีต่อโลกก็ชัดเจนขึ้น ความชัดเจนนั้น ทำให้ ความแตกต่างระหว่างเราและตัวเรา การเปลี่ยนแปลงภายในกับผลกระทบภายนอก และความเห็นแก่ตัวกับการเสียสละเลือนลางลง ความแตกต่างเหล่านี้เชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก เมื่อชาวนาผู้ยากจนมอบมะเขือเทศให้ฉันเป็นของขวัญอำลาพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า ฉันกำลังรับหรือกำลังให้ เมื่อนั่งสมาธิเงียบๆ เป็นเวลาหลายชั่วโมง ผลประโยชน์นั้นเป็นของฉันเพียงคนเดียวหรือจะแผ่ขยายออกไปสู่โลก เมื่อฉัน ยกมัด หญ้าออกจากหัวของชายชราและแบกมันไปหนึ่งกิโลเมตร ฉันกำลังรับใช้เขาหรือรับใช้ตัวเอง
กล่าวคือ อย่าดำเนินชีวิตไปเพียงลำพัง แต่จงเติบโตไปพร้อมกับชีวิต การจะได้คำตอบโดยไตร่ตรองนั้นเป็นเรื่องง่ายและน่าดึงดูดใจสำหรับคุณ แต่จงให้ความสำคัญกับการยอมรับความลึกลับและเปิดรับ คำถาม ที่น่าสนใจแทน ... คำถามที่ผลักดันให้คุณเข้าใจโลกและสถานที่ของคุณในนั้นมากขึ้น
นั่นคือการเดิน และในวันนี้ ในช่วงเวลาสำคัญในชีวิตของคุณ คุณก้าวเข้ามาและจะก้าวออกไป ในขณะที่คุณก้าวเข้าสู่โลกที่มุ่งหมายที่จะก้าวข้ามความเร็วของความคิด ฉันหวังว่าคุณจะจดจำถึงความสำคัญของการเดินทางด้วยความเร็วของความใส่ใจ ฉันหวังว่าคุณจะใช้เวลาเป็นสักขีพยานในความเชื่อมโยงอันงดงามของเรา หวังว่าคุณจะยอมรับของขวัญอันสวยงามของชีวิต แม้ว่ามันจะไม่สวยงาม หวังว่าคุณจะฝึกฝนการรักอย่างไม่เห็นแก่ตัว และมุ่งมั่นที่จะรู้จักธรรมชาติที่ลึกซึ้งที่สุดของคุณ
ฉันอยากจะปิดท้ายด้วยเรื่องราวเกี่ยวกับปู่ทวดของฉัน เขาเป็นชายที่ร่ำรวยเพียงเล็กน้อยแต่ยังคงสามารถให้สิ่งต่างๆ ในชีวิตได้ทุกวัน ทุกเช้า เขาจะออกไปเดินเล่น และระหว่างเดิน เขาจะป้อนแป้งสาลีให้รังมดตามทางอย่างขยันขันแข็ง นั่นเป็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ที่ดูเหมือนจะไม่สำคัญเลยเมื่อเทียบกับจักรวาลอันยิ่งใหญ่ เรื่องนี้สำคัญตรงไหน มันสำคัญตรงที่มันเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขาจากภายใน และความดีของปู่ทวดได้หล่อหลอมทัศนคติต่อโลกของปู่ย่าตายายของฉัน ซึ่งส่งผลต่อทัศนคติต่อโลกของลูกๆ ของพวกเขา นั่นก็คือพ่อแม่ของฉัน ทุกวันนี้ มดและรังมดเหล่านั้นหายไปแล้ว แต่จิตวิญญาณของปู่ทวดยังคงฝังแน่นอยู่ในทุกการกระทำของฉันและผลกระทบในอนาคต การกระทำเล็กๆ น้อยๆ ที่มักมองไม่เห็นเหล่านี้เองที่หล่อหลอมสิ่งต่างๆ ในตัวเรา และเปลี่ยนแปลงโชคชะตาที่เรามีร่วมกัน
ในการเดินเล่นของคุณ วันนี้ และตลอดไป ฉันหวังว่าคุณจะมีดวงตาที่มองเห็นรังมด และมีหัวใจที่จะให้อาหารพวกมันด้วยความยินดี
ขอให้คุณได้รับพร เปลี่ยนแปลงตัวเอง -- เปลี่ยนแปลงโลก
COMMUNITY REFLECTIONS
SHARE YOUR REFLECTION
100 PAST RESPONSES
Thank you for sharing this. May God bless you both.
Wow, amazing, simply amazing talk...you just kept me glued to this narrative as though I was hearing you live, Nipun. Your name is befitting you. It is always about how you can decipher a thought in simple yet effective way so that the recipient of the thought could not only grasp but also transmit it forward. You did that to me. I will never forget the expansion and meaning of the acronym W-A-L-K and would always get reminded whenever I walk. Wishing you all the best in your WALK of life. God bless.
Beautiful article, it was worth reading
Amazing article... When one foot walks, the other rests.I`ll take this forever!
Amazing story. Reminds me of Nanak ji. Sat naam wage guru. We need crazy people like you in this world to make it better, loving and acceptable.
This was a true gift today. An affirmation of thoughts I was pondering just this morning. On my way into work (driving, sadly rather than walking - but at a leisurely pace through a parkway, foregoing the freeway) I was thinking about walking and those that walk for a purpose such as Nipun and his wife, although at the time I was thinking of another walker's story I had just read. I thought of all the books I've read about others' pilgrimages and how my little hikes reveal to me in small ways what others learn on their longer journeys. It came to my mind that if I had the opportunity and time to walk one of these long walks, the Camino, the APT, the PCT, and IAT, I wouldn't be doing it to write a book or to change the world, but I could expect it to change my world vision. If we change our vision, such as Nipun requests, we do change the world, though, don't we?
Amazing speech nipun. It has been amazing knowing about you. It is really shaking selfish and insecure person in me and temping me to start giving - in whatever small way until it becomes a habit. Thanks for showing new way of living.
This is the most insightful and inspirational speech about the adventure of their pilgrimage in India and the lessons learned during this journey. Thank you very much for sharing with all of us.
I will always remember these four key words - Witness, Accept, Love and Know thyself. These four words are like mantra to me to remember and practice all through our day to remind myself about Nipun's insights.
Thank you.
very inspiring and thought provoking article, feel pleaure to read this .:)
Truly inspirational. However, temper your kindness with pragmatism. Feeding wheat flour to ants may be an act of micro kindness but don't try that with snakes. When bit by a cobra, most you can do is to follow the 'A' in the WALK model before turning blue.
Thanks to Nepun Mehta for enlivining each of our life's and sharing your thought with us..........it has greatly moved me and changed my life.....
i was lead here again by the new grad speech .. one of my favorite reads ever still HUGS
I feel myself blessed to read this beautiful article. Though i have read it a lot of times, each time i read it , i learn something new. Thank You :) Its one of the most amazing blogs i have read.
Thanks a lot for sharing.:)
Awe-inspiring and awesome article!!!
Thank you I will carry these thoughts on my daily walks
Nothing new in this article or speech. Its like remaking the older version of a film BUDHA back. Its becoming a fashion for the so called elite saying, " I'm also experienced the suffers". The speaker doesn't know what the real life means so its make him some difference. In B.C Gowtham Budha changed himself from a 4(WALK) incidents.
Modern education system doesn't teach for the mind growing process its only teaching for the industrial market driven process.
Nipun, Both of you are doing greatest job and very few people are devotee like both of you. Both of you have started your journey of SEVA at very young age. Thank you very much for explaining very true meaning of WALK. May God bless you for your long journey for betterment of the people around the globe.
Very productive
Day after day I become more and more certain that there is already enough wisdom out there to make us live a fulfilled and immensely happy life! :) It always boils down to the same: Be mindful, be grateful... Truly BE! And then, when you have yourself sorted out completelly, you realise that it is not about you anymore.
If you analyse the article, or any other inspiring one, you will find that all the takeaway points
can be pretty much fitted in 3-4 categories on the sorts of "mindfulness" "gratitude (take everything as a gift)" etc.). There are lots written about this (From philosophy (I am quite stoic myself :P), to modern works like the book "Flow"... Endless quotes and frameworks (Benjamin Franklin's 13 virtues) etc.) Anyway, my point? We have the information! Please let's DO something about all this! There is NO justification for any of us not being fulfilled and happy. :) Let me leave you with a powerful quote on a new comment to illustrate gratitude. Don't be scared about the religious feeling it has... ignore that if you please... just take the main point, the one of gratitude:
Heaven is available to the Muslim and Jew, even to Catholic… heaven is even available to atheist… but often the atheist does not find heaven because the atheist is full of conflict, full of
pushing away. Religions are important… religions are beliefs systems that get people to faith, but faith, faith is trust in life... trust in that anything life brings you is a gift... even when it seems like it is a pile of crap. If you can trust that everything life brings you is a gift, even when it seems as though is darkness and adversity, then you will trust that even death is a gift, because after all... what does life bring everybody eventually but death... and if you can trust that even death is a gift... then surely... you will go to heaven. If you can trust that everything life brings you is a gift... if you can really chose to have faith... then you remove your heart from anxiety, from stress, form conflict... and you replace it with peace, creativity and acceptance... then you have found heaven on earth. (Brother David Steindl Rast )
Compare with a quote from your article "When the things around you are seen as gifts, they are no longer a means to an end; they are the means and the end"
Similar right? We have it sorted! Let’s do something about it!
Antonio
[Hide Full Comment]@antoniogbo
still Re-reading. Kudos Nipun for enlivening others.
GREAT........INSPIRING........ my husband introduced this to me and what....enjoyed getting shaken up.....very thought provoking.
Respected Sir,
I wish I could walk like Budhaa,Shankaracharya, SRI Gandhiji, SWAMI Vivekanandji , ACHARYA Tulsidasji or like you with an empty hand.
A courageous advanture for a person like uou.
WITH REGARDS-gdshah
Some people are brave ~ courageous ~ blissful. Nipun is among those and they pull others and show the way that generosity is possible and not linked to the wealth you own.
Really blessed after reading it and wish many will get blessed and not just inspired.
Thanks ...Gopal
This highlights the depth of simplicity. We have things so backwards.
This has been in my mind for over a month and finally I blogged on it. http://everydaygeeta.blogsp....
Thoughtful and inspiring are the words that come to mind. Thank You.
I loved this piece very true especially when he says
make it a point, instead, to acknowledge mystery and welcome rich questions ... questions that nudge you towards a greater understanding of this world and your place in it.
many of us do not know our place in this universe feeling that we are minute hence dont care less
brilliant and thoughtprovoking even at my seventies. This is what our ancestors did walking from Kanyakumari to badrinath in the himalayas and had this ennobling experience
narasimhan
Very beautiful speech that reminded me to take life easy and embrace it. I received clarity on my confusion regarding, "Accepting what is given vs Need to grow" Thank you for that. My eyes welled up in tears for the act of giving water by the lady who walked for 10 KMs to fetch water. The importance of silence was beautifully expressed in the line: "A melody, after all, can onle created with the silence in between the notes.
Am blessed to know you, Nipun, and call you a friend. Many bows...Marsha
Such profound advice can only come from a heart and mind of one who has experienced the richness of life way beyond the rat race and aggressiveness found in this materialistic world! I hope the Class of 2012 of UPENN are indeed moved to follow it!!
It is simple yet soo deep! Thank you for motivationg the future generations!
Truly inspiring. A fantastic piece, every single word coming out of deep experiences.
It tells us again the the real India lives in our villages. It reminds all of us that we can be happy by simply loving, giving, being kind, accepting life as it unfolds, and always look within.
The best line was perhaps, do not go through life, grow through life.
Hats off to Nipun and his wife.
We pray to our beloved AMMA to shower Her blessings to both of them, and pray for all success in all their endeavours.
It is absolutely beautiful, had tears of 'love' in my eyes-----
Veena Kapoor
Truly inspiring..
thanks i wont fly i will walk
Amazing article!!an eye opener to most of us who have have not realised the art of submitting,giving,receiving,unconditionally.
Just a couple of questions (without malice)...did Mr Mehta wing his way back to the safety and comfort of the US after his walk? Second, he has not written his wife's name or how she reacted to the walk. (or, are we supposed to know her only as his wife, and nothing else)?
very inspiring indeed . an eye opener for me . thanks for sharing your thoughts & experiences
Excellent work Nipun,
It proves your name............one who is Nipun in enjoying life. May God bless you to inspire people.
( Nipun can be translated as Kushal............but not very exact)
One word sums it up - Brilliant. You are a true change agent Nipun and the world desperately needs people like you to bring about spiritual transformation and peace. What a touching and inspiring experience and so beautifully articulated. I sincerely hope and pray that our politicians draw a leaf from your chapter.(wishful thinking perhaps but nonetheless)... Kudos and a big thank you for this wonderful article...
This is so enlightening
Nipun what an amazing and an inspiring message to the young generation,it has deeply touched me.
As a speech, it is touching ! However is it suitable to the audience- I would say- NO.
The young graduates who has spent their hard earned saving to be graduate - and we are teaching them not to be ambitious but be contented , not aggressive but considerate, not game changer but game player- this sounds alright after you have lived life, understood and experienced its invincibility-but not to the young graduate whom we need to encourage to go and conquer the world...
While I salute Nipuns' selflessness, his sagely advice, I strongly disagree to his teaching these to the young guys and sucking out their enthusiasm for the life yet to start.
Truly inspiring. Realised what enormous wealth I have -my mind and the ability to walk. It is absolutely fantastic that a person can have such a clear thinking while delivering a speech! Blessed are those who had the opportunity to hear / read these wonderful thoughts.
CK Chandrasekharan
What a beautiful speech! My friend Asheesh shared this with me, and I am so glad I read it. Truly an inspiration for me in my life. I recently had the honor of delivering the student keynote speech at my own MBA graduation from the Penn State Smeal College of Business, and it was centered on a story of walking as well. (If you are interested, here is the link: http://slidesha.re/KQzLRl)
You have shown the wisdom and beauty of accepting the only pace that you can take for a journey that cannot be run. Thank you!
Feed the ants. Don't just go thru life, Grow thru life. W.A.L.K. Thank you for sharing this meditation.
Amazing.....its most important to be "grounded"......bravo !
It is highly motivating. This made to ponder the inner and come out with peaceful state of mind.
Ajayakumar.P
Wow, I like the way speaker's experience is brought out. An encouraging speech!!!
wonderful!
There is much to be learned by merely breathing into the Spirit we all have within our hearts and asking to be lead. Of ourselves we can accomplish nothing. But, letting go of past and future and following that inner voice's words, directions, and feelings will lead you to insights that our hard to believe. Try it. Breath deeply within the heart and say: Of myself I can do nothing. Please guide me, give me your words, thoughts and feelings. Then without trying of thinking, just listen and follow the guidance. It seems to be leading you nowhere but trust and you will find what seems impossible.
That was an amazing speech Nipun! I always love hearing tidbits about your pilgrimmage and the wisdom in your words helps me to remember that I need to stop and enjoy my surroundings. Hope you and the wife are doing well :)
I agree that this is a fantastic article, would love to have been there to hear it in person.
I think everyone can be guilty sometimes of not taking time out to appreciate the wonderful things that fill our world, and more often or not the most simplest of things.
If we all change the way we treat ourselves and the world, eventually every person on this planet would become the happy and content person they seek to be.
Very ennobling speech. One is reminded of the Venerable Sage of Kanchi (Paramacharya) who followed the illustrious path of Adi Sankara in a walkng pilgrimage across India. He too wished to witness the nobility of the people of our countryside, who have so much to teach us. He in turn also blessed them with his compassion to help them face the harsh realities of life.
Very inspiring... Very Touching..
It is very inspiring and thought provoking.....You are truly blessed to experience thing that you only read in books. Your stupendous desire to experience the greatness of simple things in life this way is truly amazing.
That was really amazing talk. Took me a while to read it line by line but really mind blowing and inspiring.
Another comment disappeared before I replied. Well, I can't say what hurt the feelings of the Asian Culture is true or directed to them. It was meant for a short time punishments to the woman, thief and money launderer in a swift way as words and sentences would tell authorities---what?
Second reason, was to return the money to the needy beneficiaries or to the careless donors.
That is why I sympathize for looking someone who demonize a certain community who had no stakes with me. I was fool for that.
Hats off to you, Mr. Mehta! The article is simply Awesome! Thanks so much for sharing.
Beautiful. Mt Gandhi discovered. True india is found. Wish our Political leaders in India read and learn to WALK.
Thank you too.
This has come at an intersection in my life, today is the beginning of a new walk for me. Thank you
That was so beautiful. In this world when goodness is viewed sceptically ( read secret agenda), this was an endorsement on being human.
Heartwarming!! Thank you for sharing the joy and spreading the message.
W-A-L-K= witness always, like a kid
Let us walk and even own it...just need how-easiest way of making it heaven.
Fantastic article , written with utmost sincerity and honesty; two items which are becoming rarer and rarer every day in the rat race for materialistic progress and so called achievements!! An open look in to the broader throbbing world and trying to live in it with true participation can make us all Walk Taller literally and make this earth itself a heaven. Humility, compassion, optimism and belief in self and utmost modesty ; all these shine like gems in this article. I am made aware now, that I lack these and I bow my head and thank you immensely for firing my imagination with this spark to help me become a humble human being with a better heart and to lead a purposeful life. Thanks once again
Very inspiring article. Next time i take my morning walk i will remember what walk means.
I am delighted to have read the passage on W-A-L-K. I am deeply touched
Humbling !!!
Thank you too. truth is only thing I can offer...name a topic you would like.
Thank you for sharing......the world's desperate for the truth!
AMAZING !! INSPIRATIONAL !! SIMPLY GREAT !!
Well, projects are as many as stars. If people looking innocent don't appreciate then there they are. Because the work is about compassion and grounded is nature
Truly humbling and intensely inspirational!
You have epitomized the essence of our ethos and underpinned the importance of staying sanely and steadily grounded.
Thank you for shared wisdom
Thank you for sharing your story, experience and learning.
wish i had heard this talk when i graduated!! in deep gratitude for this talk...
Awesome
,it sums up what it is to be a loving christen.It is simply Christ's teachings no matter what your faith is. this should always be a reminder what life is meant to be,should we at times forget.
I walked many times and enjoyed travels but mine were planned unlike the couple.
I remember visiting my brother who is legsless and back the bus punctured one of its legs. I and two others went into the forest to see what it hosts. We came back to only find the bus left us. We walked about 4 hours in Masaai highlands and unlike other other communities, Masaai have a strict culture. We needed water badly and it already got dark. Only costume and leaves on my head and thighs, I got close to where they were celebrating on firewoods. Their leader who held a flame on his hand was impressed and I called my friends who were nearby. We were given water and milk. I don't costumes but my need of water forced me. So I learned cultures are very different where ties on some cultures are disguised. I also learned if one lives in slums he should look a slumdog like I am now. I can tomorrow be an urban dog. My experience on different cultures strengthened my ability of Human Engineering.
Though I believe I mastered Africans' way of life, I tried to see how westerners can be comforted. Some town tourists didn't return greetings as as they kept distance looking wary, so I thought I was discomforting them. I still feel that it would be great to meet one and impress. And Change is worked out. One student I once influenced his education promised me something very great 2days ago. So, I can tell priceless tags are sometimes greater than priced items. Though my facial outwards are not very interesting for first time am really honest. When I saw most people corrupted, crimed, harmful and non-punished I thought resorting and later re-correcting. Resorting for important celestial and earth change should not damage my name to open websites, social pages, create awareness against terrorism and improve social understandings which will lead religion and culture tolerance among all. Best known to adults or wise people am not doing all these things to clean my name from previous cases or because of way out of poverty. I may have made some statements telling people "here is the cash key" I may say that because of many reasons for:
1. Some people get motivations only when money involves.
2.Some people only respect when money is talked.
3.People's attentions can be gained
4.people will be productive and supportive.
Well, for me and my NGO which is the core of the changes need funds as the only way of achieving simplest change to set off. Imagine pals, I am to build a website from my store and countless people spread rumors against me saying I am an agent of Non-muslims where these accusations alone can be not only deadly but also assassinations. Still even didn't receive a penny and fewer people who would back me in case are to disbelieve me. You can then see how brave I am to disregard them and move forward. I need backings and change is here sirs and madams. This is Noor saying some truth out to wise men and women.
[Hide Full Comment]Very inspiring speech, with a great vision , the facts were simple yet thought provoking,
Hope to meet this lovely couple sometime in my life
Chandra Natarajan
Thanks
what a gift to the graduates! Bless you both.
Thank you. It is beautiful.
I've not read something as amazing as this in a long long time...u've deeply touched my heart & my sensibilities & given me new eyes with which to see the world....i salute u for having the courage to do what u wanted to & not give in to the monotony & average-ness of this materialistic world which frowns on everything new...but ur convictions have given me new hope that life can be lead from the heart....thankx again
Nipun. It is with the humble-est spirit, to thank you for your joy in sharing all that binds us together. Peace.
Dear Nipun
Thanks for sharing
Thank you Nipun, for continuing to be an inspiration, for truly making a difference in the world one step at a time, one being at a time, and in the ripples who knows how many are touched. My heart is full with gratitude at knowing you and Guri -
"It is precisely these small, often invisible, acts of inner transformation that mold the stuff of our being, and bend the arc of our shared destiny." What a beautiful commencement address. Thank you :)
thank you my friend. i'm glad to be at "one".
Thank you for sharing, inspiring and being the change. :) beautiful and touching to the soul.
Absolutely marvellous!Sets you thinking and change direction.
Deeply moving!
Very beautiful. Namaste--Peace, Love, Connection to All.
Nippun, thank you so much for posting this and sharing your journey. The Daily Good keeps me grounded, like a kite with a steady hand guiding it through the air.
Blessings, Nipun.
In 1970-71 my husband and I took a trip from Spain to India. Although we did not walk we travelled slowly getting to know the people and we were regularly invited and treated well by almost everyone. The experience changed my entire world view as I saw how some people could uncomplainingly make something out of nothing; in contrast to the attitudes of my fellow countrymen (US).
Wow.. It takes lot of courage to WALK, but the love that has filled in you couple is so true and pure.
I wish Both of you keep growing with your years together.
Thank You for being so true and kind...)
Every word is so grounded and so beautiful.