Back to Featured Story

Ένα υψηλότερο επίπεδο συνειδητής δέσμευσης

Πίνακας του Rupali Bhuv a

Ζούμε σε μια εποχή πνευματικού αιφνιδιασμού: Οι άνθρωποι αναμειγνύουν έννοιες, αφορισμούς και ιδέες από μια ευρεία ποικιλία μυστικιστικών και θρησκευτικών παραδόσεων. Ένα μείγμα αντιλήψεων που έχουν αφαιρεθεί από πολλά πνευματικά μονοπάτια εμφανίζεται τώρα ως δημοφιλής συνταγή για όλους και όλους τους αναζητητές: «Πιστέψτε ότι όλα θα πάνε τέλεια». «Αρνηθείτε τη δύναμη του αρνητικού δίνοντας έμφαση στο θετικό». «Να εμπιστεύεστε πάντα τη διαίσθησή σας» «Εστιάστε στο να είστε και να γίνεστε πάνω από το να κάνετε ή να συμμετέχετε σε ακτιβισμό»· «Μην παγιδευτείτε στον κόσμο των μορφών και της ψευδαίσθησης». «Ζήσε στην ουσία». Ένας τέτοιος κατάλογος είναι ξεκάθαρα μια απλοϊκή μείωση της απαίτησης πνευματικών πρακτικών που έχουν σχεδιαστεί για να υπερβαίνουν τα όρια του εγώ.

Ένας επιφανειακός μυστικισμός εφαρμόζεται πλέον ως ευρύτερο κοινωνικό σχόλιο. Ο Ρούμι είναι στα χείλη όλων: "Πέρα από τις ιδέες του αδικήματος και του ορθού, υπάρχει ένα πεδίο. Θα σε συναντήσω εκεί".

Μια τέτοια δήλωση σηκώνει τους ηθικολόγους στα πόδια τους για να μας κάνουν να συνειδητοποιήσουμε ότι τα λόγια του Ρούμι μπορεί να περιέχουν ένα είδος ψυχοπνευματικής αλήθειας αλλά δεν αποτελούν βάση για τη δημιουργία μιας ηθικά φωτισμένης κοινωνίας. Ο ηθικολόγος σπεύδει να καρφώσει τις συνέπειες των επιλογών μας. Μας προτρέπουμε να θυμόμαστε ότι οι επιλογές μας μπορεί να είναι εξαιρετικά δημιουργικές ή βαθιά επιζήμιες για την κοινωνική τάξη και την κοινοτική ζωή. Οι επιλογές μας μπορεί να είναι κατάρα ή ευλογία στις ζωές των άλλων και για τη ζωή του πλανήτη. Οι ηθικοί ακτιβιστές μας προτρέπουν να αναπτύξουμε τη βούληση να θέσουμε συνειδητά αξίες, κώδικες και νόμους και να τους τηρήσουμε.

Οι κοινωνικοί ακτιβιστές, από την άλλη πλευρά, συχνά μας υπενθυμίζουν ότι η πρόοδος δεν είναι εγγυημένη και ότι είναι ελλιπής σε πολλούς τομείς. Μας υπενθυμίζουν επίσης ότι υπάρχει διαρκής ανάγκη να παλεύουμε ενάντια σε στενά προσωπικά συμφέροντα και ακόμη και οπισθοδρομικές δυνάμεις που επιδιώκουν να αναστρέψουν τα κέρδη των προηγούμενων γενεών. Υποκινούν τη συνείδησή μας να παραμείνουμε σε εγρήγορση και μας παρακαλούν να δώσουμε την προσοχή μας σε όλα, από τη φτώχεια μέχρι τη ρύπανση. Οι ακτιβιστές μερικές φορές κρίνονται σκληρά επειδή ανησυχούν υπερβολικά για τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειες στα κοινωνικά και πολιτικά συστήματα και θεωρούνται πολύ αρνητικοί ή προέρχονται από μια συνείδηση ​​«σπανιότητας». Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή μας και να μας κάνουν να επικεντρωθούμε σε ανησυχίες που έχουν πέσει από την οθόνη του ραντάρ της επίγνωσής μας.

Η πρόκληση τόσο για τους ηθικούς όσο και για τους κοινωνικούς ακτιβιστές είναι να αποφύγουν να διασπαστούν από την ανάγκη αλλαγής δυσλειτουργικών ανθρώπινων συμπεριφορών και άδικων συστημάτων. Θα πρέπει να επιδιώκουν να αποφύγουν τον διαβρωτικό επικριτικό χαρακτήρα: Όταν η έξαρση για δικαιοσύνη οδηγεί στη δαιμονοποίηση των άλλων, διαπράττεται περισσότερη αδικία. Το συνεχές άλυτο άγχος, η απογοήτευση, ο θυμός, ακόμα και η οργή μπορεί να οδηγήσουν όχι μόνο σε εξάντληση, αλλά και σε προσήλωση στα εξωτερικά στοιχεία του προβλήματος. Η προσοχή του ακτιβιστή μπορεί να παγιδευτεί στο πεδίο της δράσης και να αποσυνδεθεί από την τροφή του ίδιου του είναι.

Παρομοίως, η πρόκληση για τον πνευματικό αναζητητή είναι να αποφύγει να αυτο-απορροφηθεί. Όπως έχει επισημάνει ο Δαλάι Λάμα, δεν αρκεί να διαλογίζεται κανείς και να αναπτύσσει συμπόνια για τους άλλους, πρέπει να ενεργεί.

Η ισχυρή δράση μπορεί να παραδοθεί στις υψηλότερες αρχές της αγάπης, της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης, όπως έχουν αποδείξει ο Γκάντι και άλλοι. Αυτά τα υποδείγματα ανώτερης συνείδησης έχουν ανοίξει το δρόμο για μια πιο καθολική αλλαγή στην ανθρώπινη συνείδηση. Το να σταθεί κανείς στις φλόγες της εχθρότητας, της εκμετάλλευσης και του μίσους με μια στάση βαθιά συμπονετική και πνευματικά αποστασιοποιημένη, και ταυτόχρονα γεννήτρια δημιουργικής και φωτισμένης δράσης, είναι τώρα καθήκον του πολίτη με παγκόσμια συνείδηση.

Μπορούμε να αυξήσουμε την εσωτερική μας δύναμη για να κάνουμε κρίσιμες επιλογές για τον εαυτό μας και για τον πλανήτη, αποφεύγοντας να γεμίζουμε τη ζωή μας με υπερβολικές επιφανειακές επιλογές. Η επιλογή να παραδοθεί κανείς σε ανώτερη καθοδήγηση, να ακούσει βαθιά την εσωτερική φωνή του και το νεύμα της ψυχής του, δεν είναι παθητικότητα, αλλά υψηλότερο επίπεδο συνειδητής εμπλοκής.

***

Για περισσότερη έμπνευση, εξετάστε το ενδεχόμενο να υποβάλετε αίτηση για ένα επερχόμενο Laddership Pod, ένα παγκόσμιο εργαστήριο μάθησης από ομοτίμους τριών εβδομάδων για δημιουργούς αλλαγής με γνώμονα τις αξίες. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.

Share this story:

COMMUNITY REFLECTIONS

2 PAST RESPONSES

User avatar
Doris Fraser Mar 3, 2023
What we focus on grows!
User avatar
Margaret Mar 3, 2023
There are many 'incentives' to surrender. Are they all the same? Does succumb equal surrender? Force, fear, coercion, bullying, overpowering and losing vs a willingness to relinquish and give up the fight before the war even begins. Then the true challenge begins if we are to love and forgive the transgressors.
Reply 2 replies: Margaret, Pat